Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

stałem się tym kim zawsze bałem się być

przemknął niespokojny meteor bez nazwiska imienia
próżnia wypełnia przepaść palce kolczastych drutów
wołają do nieba kalecząć krajobraz gwiazd
księżyce lamp oślepiają ciemność oczodołów

jestem jednym z was numerem wchodzącym do piekła
jakby tam zabrakło liczydeł nikt nie policzył
trzecich stanów skupienia kiedy dym z krematoriów
oddzielał Boga od człowieka

byłem nikim kiedy bosy anioł wyganiał mnie z raju
gdy łódź nie była jeszcze gotowa
a morze szumiało rozhuśtanymi planami
zagospodarowania przestrzeni wieczności

jak kartka z kalendarza wyrwany rzucony
z nicości w nicość płynę wtłoczony między niebo i ziemię
szalupa kromki skradzionego chleba wywrócona do góry dnem

słońce miesza się z nikim
wsiąka w gałęzie drzew
maluje pasiaki cieni

potem cień znika spadającym liściem
w zbawcze objęcia ziemi
na której krzyż końcem i początkiem
milczy w bólu istnienia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Z góry przepraszam za wcinkę...ale z racji zainteresowań tematem pozwolę sobie na małe zmiany...

stałem się tym kim zawsze bałem się być

przemknął niespokojny meteor bez nazwiska imienia
palce wołają do nieba kalecząc krajobraz gwiazd
księżyce lamp oślepiają ciemność oczodołów

jestem jednym z was numerem wchodzącym do piekła
jakby tam zabrakło liczydeł nikt nie policzył
trzecich stanów skupienia kiedy dym
oddzielał Boga od człowieka

byłem nikim kiedy bosy anioł wyganiał mnie z raju
gdy łódź nie była jeszcze gotowa
a morze szumiało

z nicości w nicość płynę wtłoczony między niebo i ziemię
szalupa kromki skradzionego chleba wywrócona do góry dnem

słońce miesza się z nikim
wsiąka w gałęzie drzew
maluje pasiaki cieni

potem cień znika spadającym liściem
w objęcia ziemi
na której krzyż końcem i początkiem
milczy o bólu

Bardzo przejmujący. Wycięłam sobie natrętne dopowiedzenia...Duży Plus ode mnie...:))

Pozdrawiam zamyślona...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hihi.... z tymi planami zagospodarowania przestrzennego to faktycznie latoś się porobiło...
źle jak ich nie ma, a jeszcze gorzej gdy są
ale wiesz co? - mogę Ci napisać WuZetkę, i to całkiem gratis ! (a mam wprawę, bo wypisuję dla kilku gmin, ino nie gratisowo)
;)

ps. po przeczytaniu "bóló istnienia" dostaję boleści zębów :(

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @EsKalisia   intrygujący wiersz.   motyw sprzecznych pragnień, rozdwojenia woli, paradoksów ludzkiego chcę i nie chcę to temat bardzo klasyczny. Kilku wielkich filozofów zajmowało się nim.   Kierkegaard  pisał o człowieku jako istocie „syntezy sprzeczności” - między skończonością a nieskończonością, wolnoscią a koniecznością, pragnieniem wiary i niezdolnością do niej.    Hegel traktował sprzeczność jako motor rozwoju świadomości - chcę to teza, nie chcę to antyteza.   wiersz jest metafizyczną listą pragnień, które wzajemnie się wykluczają. to nie chaos, lecz metoda.   paradoksy ujawniają strukturę podmiotu rozdartego między sprzecznymi wartościami.   mnie się podoba rozumowanie typu - być częściowo w ciąży, ale podczas gdy Twój wiersz zawiera sprzeczności możliwe, to sprzeczność o ciąży jest z punktu widzenia filozofii niedopuszczalna.     fajny wiersz.    
    • ja to bym opisał bardziej z nutą gniewu i chwały. nie godzi się jeździć komuś czołgiem po podwórku .
    • @Whisper of loves rain Jest zatem ambiwalentnym elementem ludzkiego losu. - tak jak każdy człowiek, chyba...nie znam się na tym, no może trochę :-)))))))
    • @huzarc Bardzo dziękuję! Dziękuję za zrozumienie tego zamiaru – że symbole miały być gęste i pojemne, nie dekoracyjne.   @Simon Tracy Dziękuję za takie słowa. Bo znaczy to, że coś w nim zagrało tak, jak powinno. Dziękuję za to, że mi to powiedziałeś. @Alicja_Wysocka Nie przepraszaj bo cudnie się rozgadałaś. Rozgaduj się, bo bardzo lubię Ciebie czytać - zawsze tam mądrze i empatycznie piszesz. Dziękuję za przeczytanie, i za tę mądrą myśl teologiczną, i za zrozumienie. To, że przypomnisz o rozróżnieniu między Bogiem a Szatanem w Księdze Hioba – to ważne. I ta obserwacja o naszych czasach, gdzie przypisujemy Bogu ból, a złu szczęście – pokazuje, że wiersz koresponduje z tamtą historią. Dziękuję za to, że widzisz to tak jasno. @Migrena Dziękuję! "Absentia dei" – to słowo uderzyło jak dzwon. Czytając Twoją analizę, czułam, że widzisz dokładnie to, co leżało pod powierzchnią wiersza: nie żadne przesłanie, lecz medytacja nad milczeniem, nad tym, co zostaje, gdy Bóg wydaje się być jedynie biernym świadkiem. Dziękuję za tak głęboką i trafną analizę. @violettaBardzo dziękuję! Mam taką nadzieję. :)))
    • @Wędrowiec.1984Wiem, że lubisz poskładane rymem, pozdrawiam :)   @Waldemar_Talar_Talar, @tie-break, @andrew, dziękuję :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...