Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

a on się mnie pyta którędy na cmentarz
i co się śniło w nocy bo jemu pierwszy śnieg
mnie zaś wciąż śnią się bezgłowi

w tym mieszkaniu nic nie schnie
tylko chleb pleśnieje brudzą się okna
i tylko czasem muzyka

chodźcie
popatrzcie
tu jest taki jeden
co przestał wychodzić z domu

taki jeden co się zamknął
z robaczkiem świętojańskim
w słoiku

(W-w; 30 IX 2009)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A mi się skojarzyło to nieschnięcie z takim wierszem...muszę zacytować bo lubię go niezmiernie...autorka o ile dobrze kojarzę wydała w Mikołowskim Instytucie Wojaczka...i tam też ją spotkałam z książką. A teraz wiersz :

Genowefa Jakubowska - Fijałkowska (rocznik 1946) Tom: "Ostateczny smak truskawek"

przewieszam ręczniki
w łazience
wykończy mnie
ta wilgoć
zżera pralkę candy
paruje lustro
majtki
kurwa
schną
trzy dni

Sory za skojarzenie, ale nie mogłam się oprzeć... Twój też mi się bardzo...to odizolowanie takie Amielowskie...- zamknięty z wyboru a szczęśliwy...Fajnie...Pozdrawiam...

Ps "też mam wilgoć w łazience...:))"
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wiersz na dzisiaj - wilgotno i chłodno. Chyba nie jest dobrze, jeśli peelowi śnią się bezgłowi. Ale z drugiej strony, jeśli ona ma na imię "robaczek", to nie jest źle.
Pukam w zakrętkę, pozdrawiam, fajnie napisałeś :)
Opublikowano

fajnie, ale zarąbiście boję się tego wiersza.

(kiedyś, jak byłam mniejsza, wracałam z kuzynką na skróty leśną dróżką, i pojawiła się przed nami taka świecąca kolumna, i w dodatku, zbliżała się do nas. aleśmy miały pietra przez te świetliki ;])

pzdr.

Opublikowano

mary again: oj jest jest:D

Magda Tara: tylko trzeba to dostrzec=). dzięki za wpadnięcie tudzież słowo miłe.

BARBARA JANAS: ciekawy wiersz przytaczasz, nie zetknąłem się z nim wcześniej. jak tylko w łazience to pół biedy;)

Bernadetta1: ano fajnie tak;)

Franka Zet: no na imię ma trochę inaczej;). teoretycznie nie, acz w słoiku już ich nie ma;).

Marcin Katulski: dzięki=)

kasiaballou: robak roba(cz)kowi nierówny;).

gęba w niebie: cóż, ciekawa przygoda;). dzięki za wizytę.

Toby: cieszę się=)

Michał Kućmierz: a, tak jakoś wyszło;)

dzięki raz jeszcze za wszystkie komentarze,
pozdrawiam
G.

Opublikowano

nie mów tego głośno

a on się mnie pyta którędy na cmentarz i co się śniło w nocy bo jemu pierwszy śnieg mnie zaś wciąż śnią się bezgłowi w tym mieszkaniu nic nie schnie tylko chleb pleśnieje brudzą się okna tylko czasem muzyka chodźcie popatrzcie tu jest taki jeden co przestał wychodzić z domu taki jeden co się zamknął z robaczkiem świętojańskim...

c.d.n

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jest tu bliskośc i wspólnota. My.  Podoba mi się wiersz. Bb
    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...