wszechmocny

[gość]

nikotyną oblewam swój świat
- wszelkimi barwami spokoju

w szarości drzemie cisza
z którą przemierzam
ogrójec przyjemności


mimo pewnej agonii
zdziwiony przyjmę fakt rozłąki
z wielkim
i niewielkim
sobą samym


pochłaniam legiony
sadystycznie spalam tysiące
wyciskam soki z jeszcze pracujących płuc

by uświadomić sobie
że mogę wszystko

[Oxyvia]

Eeeee... Lepiej rzuć palenie, póki jeszcze czas! Ja tego dokonałam. Wiesz, jaka jestem z siebie dumna?!!! Życzę Ci takiego samego poczucia!
Joa.

[Vera_Ikon]

Podoba się. Spójna i jednolita całość kontekstowa. Nie jest przegadany - za to też plus.
Polemizuję z "by uświadomić sobie"... coś mnie w tym lekko uwiera... a może: by w końcu zrozumieć... albo: i już rozumiem...

pozdr serdecznie
weronika

[gość]

Oxyvia J. - dzięki, ale jak na razie daleko mi do tego, w sumie to jedna z przyjemniejszych rzeczy w życiu :)

Vera Ikon - uświadomić sobie - peel za wszelką cenę chce wbić sobie do głowy, że jest panem swojego losu -> w co zazwyczaj wątpi

Pzdr! :D

[Pan_Biały]

i do czego papierosy doprowadzają?
odpowiem sobie sam: do natchnienia
Oxy, też rzuciłem z własnej woli i nie boli:)
więc niech peel wie, że los to rzucił ktoś na nas, a żyć trzeba
pozdrowienia z dobrym smakiem w ustach:)
r

[gość]

Panie Biały - zdecydowanie do natchnienia! człowiek się uspokaja i odrywa od wszystkiego
może spojrzeć na wszystko z dystansu
:D

- wielkie dzięki za wizytę
Pzdr!

[Oxyvia]

E tam. Ja nie palę od kilku lat i mam z tego powodu znacznie częściej natchnienie. Bo myślę jaśniej i weselej. I jestem mniej otumaniona, za to wrażliwsza na wszystkie doznania. I mam więcej czasu na wszystko. I więcej kasy. I mniej ograniczeń. I dłuższe życie. No i w ogóle.
Ale co kto lubi. :-)

[gość]

ok,ok, dość o paleniu... co z wierszem ? :D

[Oxyvia]

No więc właśnie, skoro nie palę z własnej woli i cieszy mnie to - jest to jedna z moich największych przyjemności w życiu - toteż wymowa wiersza do mnie nie trafia.
Ale rozumiem, o czym piszesz, bo dopóki byłam w nałogu, zapalenie papierosa było dla mnie ogromną ulgą i uspokojeniem (choć oczywiście niszczyło mi nerwy). Wiersz dobrze wyraża tę pozorną przyjemność i zabijanie siebie z pełną świadomością. To smutne.
A śmierć i tak zawsze jest zaskoczeniem i zawsze człowiek broni się przed nią wszystkimi siłami, nawet kiedy jest już za późno.
Rozumiem Cię.
Pozdrawiam.