Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Uczyliśmy się pilnie, w jaką miłość uwierzyć,
jak królewną być zwiewną, jak być złotym rycerzem,
jak na wieczność, na zawsze, na mur.
A tu wszędzie samotność, rozstaje, rozwody,
rozczarowań przekleństwo, zagubienia, zawody,
niedorzeczność sokołów bez piór.

No to po co jesteśmy – rzeczywiści, boleśni,
po co tutaj bez sensu, jak poeci bez pieśni,
gdy już dawno za nami jest maj?
Skoro tutaj jest piekło, to czy gdzieś tam, za rzeką,
za tym Styksem burzliwym, za Tartarem, daleko,
czy tam musi być też jakiś raj?

Chodź poszukać, chodź ze mną – w tę nieczułość wzajemną,
tyle szansy przez tobą, ile jest jej przede mną,
trzeba tylko odwagi bez dna.
Do miłości stworzeni, zaufajmy marzeniom,
przecież są w nas, istnieją, ukochania w nas drzemią,
dość je zbudzić, uwierzyć i… dać.

  • Odpowiedzi 50
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Dziękuję za miły koment (jednak miły). :-)
Rozumiem, forma piosenkowa nie musi odpowiadać, wszystkie style mają swoich zwolenników i oponentów.
Pozdrawiam i również życzę dobrej nocy.

Opublikowano

Oxy, całość urocza ale to zabieram i już :)

Chodź poszukać, chodź ze mną – w tę nieczułość wzajemną,
tyle szansy przez tobą, ile jest jej przede mną,
trzeba tylko odwagi bez dna.
Do miłości stworzeni, zaufajmy marzeniom,
przecież są w nas, istnieją, ukochania w nas drzemią,
dość je zbudzić, uwierzyć i… dać.


Wiersz ukazuje furtkę wyjścia z beznadziei...we dwoje lub po prostu "razem". Dobry i mądry wiersz, a forma ...do pozazdroszczenia, nie każdy potrafi tak gładko pisać w takim stylu.
Podoba się.

Serdecznie pozdrawiam :-)
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


mnie Twoj styl Oxyvio jak zawsze pasuje:)zastanowiłabym sie tylko nad ,,zwiewną królewna'' i ,,złotym rycerzem''.Może jakies bardziej wyszukane okreslenia by tutaj zastosowac?Ale to tylko moj podszept niesmiały:) cmok:) Beata
Opublikowano

Witaj Oxy :)

domyślam się, że to piosenka dlatego tak się wielokrotnie rymuje.
"niedorzeczność sokołów bez piór" zabieram i nie oddam, chyba że w wierszu ;)
zaś "chodź ze mną – w tę nieczułość wzajemną" ... idę w ciemno

przyznam się, że przeczytałm kiedyś "nadbrzeżny grób" i nie wpisałam się, bo zaniemówiłam zwyczajnie. chyba wolę jak lekko sobie podśpiewujesz :))

beatuski ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


;-DDD
Dziękuję, że zdążyłeś wpaść do m,nie przed meczem. :-)
Twój wierszyk przypomina mi gry słów niejakiego AMK, który tutaj też bywał. Znasz go? A może nim jesteś?...
Opublikowano

a mnie własnie podoba się forma - w środku chwilami infantylnie, ale jako piosnka jak najbardziej - płynie sobie całkiem gładko, tylko drażni interpunkcja, bo w sumie zbyteczna - i bez niej jest zachowany porządek w konstrukcji i jasny odczyt.

pozdrówki :)
kasia.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Strasznie mi miło i cieszę się, że trafiłam także w Twój gust czytelniczy. :-)))
I że da się odczytać wymowę wiersza.
Pozdrawiam również serdecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Beato, bardzo Ci dziękuję za pochwałę i miłe słowa. :-)))
Te określenia miały być konwencjonalne i zaczerpnięte prosto z ludowych baśni - po to, żeby podkreślić naiwność i brak realizmu młodych ludzi w ich oczekiwaniach miłosnych, baśniowość ich marzeń, które są przyczyną tylu rozczarowań i rozstań.
Buziaki. :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Cześć, Beatusku! Bardzo Ci dziękuję za przemiłe słowa. :-))) Strasznie się cieszę.
"Nadbrzeżny grób" właśnie miał robić takie przytłaczające wrażenie; napisałam go dla Pamięci tych ludzi, którzy tam poginęli bezsensownie lub w inny sposób stali się ofiarami skrzywionej obyczajowości. I jeśli mi się to udało, to także się bardzo cieszę. :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Kasiu, dzięki, strasznie się cieszę, że Ci się moja pioseneczka podoba! :-)))
Naiwnie, wiem, jest to celowy zabieg - vide moja odpowiedź do Bernardetty.
Co do interpunkcji, oczywiście, mogłoby jej nie być, bo wiersz na tyle krótki, że byłby czytelny i bez tego. Ale jest w całości tradycyjny w formie, zaś ja jestem "staroświecka jak przecinek" (czyli jak Szymborska). :-)
Pozdrówki. :-)
Opublikowano

Jacek, dokładnie tak: sokół bez piór przestaje być sokołem, staje się czymś niedorzecznym - jak dziecinne, ongiś górnolotne marzenia w zderzeniu z realną rzeczywistością.
Dzięki za drugie odwiedziny pod moją piosenką na obu forach. :-)
Coś podobnego!
Ale i tak nie przestanę być szczera. :-))) A Ty wracaj do dawnego poczucia taktu, smaku i estetyki. Serdecznie Ci tego życzę.
Pozdrawiam.
Joa.

Opublikowano

Oxy, skleciłaś ładny wierszyk muzyczny. Mądry, głęboki i refleksyjny.
Dlaczego jesteśmy samotni-boleśni? To proste. W życiu na wszystko trzeba zapracować, a na miłość szczególnie. To ciężka praca, bez widoków na emeryturę, na wzajemność. Uczyć się wspólnie miłości, albo poszukać kogoś, kto nauczy...
Miłość trzeba wymyślić i włożyć ją do realnego świata pomiędzy kogoś i siebie.
To piekielnie arcytrudna sztuczka, która nigdy się nie nudzi i jest tak skonstruowana, że sama napędza się, jak lawina... uczuć, potrzeb, tęsknot i wspólnej obecności. Kto tę sztukę opanuje, ten nigdy nie będzie sam i nie pozwoli komuś innemu na samotność.
To szał, który unosi nas w nieskończoność nieskończoności, gdzie nawet śmierć nie ma dostępu w swojej bezdusznej niemocy.
Pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



heh, no to wyszedł Ci taki pogląd, popierający małżeństwa aranżaowane. Oxy ;)
piszesz o pewnym 'podkreśleniu NAIWNOŚCI i BRAKU REALIZMU"
i jakoś dziwacznie wyobrażam sobie miłość przeliczającą posag, wiążącą morgi.
według mnie, w miłość wpisana jest i baśniowość wyobrażeń, i słodkie marzenie, i pieprzenie, czy ukochany ma gabinet dentystyczny, a także czy będzie umiał poprawnie pokroić mięso na rodzinnym obiedzie oraz czy będzie wzorowym ojcem, mężem, dziadkiem, pradziadkiem. bo to byłoaby zwykła dla mnie kalkulacja.
nie mówię, ze takie myśli się nie pojawiają w miłości, myśli się o wszystkim, z czym wiąże się nadzieje, bądź beznadzieje, ale "pojawiać się", to różnica, od "być zasadą".
ja tam mam dobre wspomnienia miłości, nawet, jeśli nie wyszło czy z takich, bądź siakich przyczyn "twardogruntowych", czy też "realnych" rozsypało się. ale nie zamieniłabym tego cudownego uczucia, na uważne rozpatrywanie niemalże pod lupą, czy to wyjdzie, czy on wart, czy jej cechy nie okażą sie w przyszłości zgubne, czy jak się noga powinie... itd
miłość chyba ma w sobie to lecenie na oślep, z głupkowatym uśmiechem na ustach, spokojną radością, płakaniem w kącie, gorącą wściekłością, obezwładniającym zawodem, chciwą nadzieją, bezgranicznym smutkiem.

Dla mnie ten wiersz, jakkolwiek ma fajne miejsca myślowe, jest jakimś wyrazem bardziej poczucia pokrzywdzenia, niż chęcią objęcia tematu.

aha, żeby nie było nieporozumień, powiem, jaki ja przeczuwam temat, ze wiersz chciał
Wg mnie, to wiersz chciał powiedzieć o pewnym braku rozumienia, jakby niemożności porozumienia się światów ludzkich, jakiejś barierze i próbach przełamania tej blokady, zrozumienia jej i obejścia (jak zabezpieczeń ;) )
Natomiast wyszedł jak utyskiwanie, choć jak mówię, jest parę fajnych dla mnie miejsc do wykorzystania :]


Możliwe, ze miał być utyskujący, ale w takim przypadku zdecydowanie mówię mu nie
ale jeśli on rzeczywiście jest o barierze, to mu mówię "popraw się wierszu" surowo ;)
a sepnę tak po cichu, ze jakoś nie wierzę w ten wyrażony komentacyjnie [pogląd autorki o tej naiwnosci i innej pierdole ;))

czmokam w ucho ;D
wusz na chorobowym

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wędrowiec.1984 Będzie jeden,. może dwa i koniec, bo problemy i zagrożenia się powtarzają.  Pozdrawiam.
    • Jakie nadrukowali - pilawo - kur dane... i Kaj?      
    • @Alicja_Wysocka Czy zdajesz sobie sprawę, że cały ten wiersz jest taką trochę opowieścią o splątaniu kwantowym, ale w makroskali? Należy jednakowoż pamiętać, że splątane cząsteczki mają to do siebie, iż zmiana stanu jednej powoduje od razu zmianę stanu drugiej, na przeciwny, ale tylko wtedy, kiedy ktoś spróbuje dokonać ich obserwacji. Bez tego, posiadają oba stany jednocześnie. Taka mi się z automatu urodziła alegoria, ale wiem, że w wierszu chodzi o związek i uczucie. Czuję jednakowoż, że owa alegoria pasuje, jakby się bliżej przyjrzeć.  
    • Po pierwsze Polska!*             Takie hasło powinno być naczelnym wyznacznikiem polskiej polityki - tak na gruncie wewnętrznym - jak i międzynarodowym - geopolitycznym.             To obrona polskiego interesu narodowego i nie uleganie fobiom - chwilowym nastrojom, sympatiom i ideologicznemu zacietrzewieniu, a szary obywatel może mieć swoje poglądy nacechowane emocjami i swoją własną oceną sytuacji, jednak: państwo - powinno być od tego wolne.             Piszę te słowa, kiedy na Bliskim Wschodzie mamy kolejną odsłonę konfliktu zagrażającego stabilizacji już nie tylko w tym regionie - ale na całym świecie, zbyt dużo mocarstw jest czynnie zaangażowanych po jednej - czy drugiej stronie tamtejszej barykady - by nie dostrzec wynikających z tego zagrożeń, wszyscy kalkulują - co im będzie opłacalne i jak zareagować - czy wojna Izraela z Iranem jest dla niego korzystna - czy też nie, jeśli uznamy, że wojna może być w ogóle dla kogoś korzystna.             Taki jest jednak świat z jakim mamy obecnie do czynienia, a Ukraina już uznała, że wojna na Bliskim Wschodzie nie jest dla niej korzystna - odciąga uwagę Zachodniego Świata, głównie: Stany Zjednoczone Ameryki Północnej - od jej wojny z Rosją.             Rosja oficjalnie stoi po stronie Iranu i jest jak najbardziej pewne, że wyciąga dla siebie zupełnie odmienne wnioski niż Ukraina, monarchie arabskie reagują podobnie jak Rosja - ale jest tajemnicą Poliszynela - czują strach przed Iranem i nie zamierzają ryzykować cokolwiek więcej - niż werbalne protesty.             W niezręcznej sytuacji jest prezydent Donald Trump - głoszący wszem i wobec pokojowe slogany, który nie tylko nie zatrzymał wojny na Ukrainie - to ma w dodatku nową na Bliskim Wschodzie.             Ktoś spyta - a Polska? Kiedy przeanalizujemy opinie u nas wypowiadane - zauważymy dwie skrajne - pierwsza, jawnie usprawiedliwiająca atak Izraela na Iran - głównie przez żydowską TVN i druga, którą uosabia hasło rzucone przez jednego z polityków: "Teheran-Warszawa - wspólna sprawa!" I obie uważam za błędne, pierwszą odrzucam dlatego, że przyjmuje ona w sposób bezkrytyczny narrację izraelską, która przypomina do złudzenia narrację prezydenta Georga Busha - uzasadniającą - atak Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej na Irak w dwutysięcznym trzecim roku, jak już dzisiaj wiemy - ta narracja była oparta na jawnym i ordynarnym kłamstwie - Irak nie miał żadnej broni masowego rażenia, chodziło jedynie o zniszczenie kraju - kraju uważanego za groźnego dla Izraela i kraju...             Tak jest i obecnie i przy czym widać wyraźnie, że Benjamin Netanjahu wszedł w buty Wołodymyra Zełeńskiego - tak jak on prącego - do bezpośredniego zaangażowanie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej w cudzą - wojnę.             Drugie stanowisko przekonuje nas, że mamy jednoznacznie stać po stronie Iranu - to nasza wspólna sprawa, to: znaczy - jaka? Konflikt jest daleko od nas - nas nie dotyczy i nie ma groźby użycia tam polskich jednostek - tak jak w Iraku, trzeba ten konflikt omijać szerokim łukiem i nawoływać do jego - pokojowego - zakończenia i nic więcej, jeśli nawet islamscy sąsiedzi Iranu są wstrzemięźliwi - Arabia Saudyjska, Jordania i Zjednoczone Emiraty Arabskie - to z jakiego powodu Polska miałaby stać: jednoznacznie - po jednej ze stron? Powtarzam: dotyczy to oficjalnej polityki państwa, natomiast: prywatnie każdy ma prawo do swoich własnych ocen - politycznych, moralnych i historycznych i to wszystko na temat.**   Jan Engelgard   *zrobiłem drobną edycję - treść bez zmian    **w interesie Narodu Polskiego i Państwa Polskiego jest kategoryczne potępienie agresora - Izraela - skompromitowanie tego bytu państwowego na arenie międzynarodowej i tym samym osłabienie jego europejskich sojuszników - Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii i Niemiec - dzięki temu będzie możliwość przeprowadzenia ekshumacji w Jedwabnem przy pomocy Wojska Polskiego - wtedy na świat wyjdzie prawda, jednocześnie: taka postawa byłaby zabezpieczeniem - w razie werbalnego ataku na Polskę przez Izrael - Rosja, Iran i Turcja - staną po stronie Polski, jasne: to moja prywatna opinia   Pułkownik Tajnego Ruchu Oporu: Łukasz Wiesław Jan Jasiński Herbu Topór 
    • Najgorsze, aczkolwiek wciąż są tacy co uważają, że najlepsze, są podejrzenia, pytania i oskarżenia o rzeczy, sprawy oraz okoliczności, o których nawet sam bóg nie wie i nigdy o ich rzekomym istnieniu nie wiedział. Niestety ta kwestia jest sprawdzonym tutaj nie raz i nie dwa infem, notabene zebranym wśród pól przeróżnych niewygód. Jedni pszczelarze kierują swoje pszczółki po miód na pola lawendy, a drudzy, ci gorsi i mniej zapatrzeni na smak, chyba że mowa tu o smaku pretensji i przemocy, na wielkie pola ogromnych niewygód właśnie. Ci drudzy robią – co oczywiste – znacznie gorsze i mniej bezcenne słoiki miodu o nazwie "swoisty".   Warszawa – Stegny, 16.06.2025r.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...