Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

zawsze jasno

teresa943
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

codzienna bezradność
jak splątane liany
w buszu zawirowań
wyszczerbiony kubek
z poranną kawą

dokąd umknąć
schować lęk
gdy pustka rozparta
złośliwie łypie
chce przeszyć
na wylot

nie dam się
mocniej splotę dłonie
na kolana uniżę
wyznając nikłość zaufania
uwierzę że przyjdzie
ukojenie

w pokoju z Tobą

teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pozytywna puenta i dobry przekaz :))) początek łądny bardzo, ale koniec też fajny, całość fajnie stonowana, ale taka sillna :)))

pozdr.
cieszę się Adolfie, że Ci się podoba
i że tak właśnie odczuwasz :):):)
dziękuję

serdecznie pozdrawiam :-)
Krysia
Fly Elika

Fly Elika

Opublikowano
Opublikowano

tytuł mnie zaciekawił, jasność... piszesz, jak zwykle nazwę odczynnikowo :):),
jakbyś uprzedzała z jednym dniem jeszcze..., o czym będzie następny wiersz,
to byłoby znakomicie, i bez bum ... czy krach... :))
tak sobie pożartowałam z rana ;;)

pozdrawiam

teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj, Eliko. Miło, że wpadłaś. Twój żart podoba mi się. Może jest proroczy? Może kolejny wiersz rzeczywiście będzie bez bum? Tego jeszcze nie wiem... temat spada "z nieba" nagle, jak niespodziewany deszcz :):) a ja każdą kroplę ubieram w słowa, jakie podsuwa wena.

Dziękuję.

Serdecznie pozdrawiam :-)
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • piąteprzezdziesiąte
      Niestety

      Przez piąteprzezdziesiąte · Opublikowano

      @wierszyki Wierszyczku, na tym innym portalu jest babeczka z beja, to bardzo sympatyczna osoba. Zajrzyj na forum do wątku z jej zdjęciami.   Przytulam mocno i płaczę razem z Tobą. Solidarnie. Czasem trzeba sobie popłakać i wyrzucić ból egzystencjalny.   Trzymaj się Dziewczyno ciepło i myśl pozytywnie, uśmiech potrafi pomóc.   Do nastęgo poczytania

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Rafael Marius
      Biedronka 🐞

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      @Wiesław J.K.   Ładna bajeczka.
    • piąteprzezdziesiąte
      4891/Niestety/Kochany - smutno

      Przez piąteprzezdziesiąte · Opublikowano

      @wierszyki "Powiedz mi", czy masz jakiś szczególny sentyment do zapisu paragonowego? Jeśli to dla Ciebie ważne, to milkę i ani mru mru.   Miniaturka nr 1. 4891 Bardzo intrygujący tytuł. Może jest jakaś korelacja z treścią, ale tego nie wiem. Znalazłam to -->

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ? Ciekawa miniaturka, ale mam ale, jednak z uwagi, że szybko się denerwujesz i bierzesz zbyt do siebie niektóre rzeczy siedzę cicho.   Tak wogle to od kilku dni mam strasznego globusa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Rano jest ok, a później mózg mi puchnie i omal nie wybuchnie   Miniaturka nr 2 Omówiona.   Miniaturka nr 3 Pomyślałam o Synku, Piotrusiu.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Dzieci bardzo szybko dorastają, chyba szybciej, niż kiedyś. Za dużo internetów i są mocno przebodźcowane.   Pozdrawiam wierszyki :)      
    • JWF
      Zakończyli dzień w łóżku

      Przez JWF · Opublikowano

      Dobrze jest kończyć dzień w łóżku - tak czy inaczej... Pozdrawiam :)
    • wierszyki
      Niestety

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję:))   Trochę jestem straszna, to prawda :) Bardzo mnie zaskoczyłaś. Jestem zwykłą starszą panią.  Która ma pustą skrzynkę, bo od lat nie mam stałej pracy ani zdrowia do podjęcia jej na pełny etat. A ponieważ pracowałam kiedyś dużo, trudno mi żyć w zupełnej izolacji. Zmagam się z depresją lękową ale nie biorę leków. Zamiast tego uspokajam się gdy piszę. Ten wierszy terapeutyczny to był taki właśnie dzień na ncaly dzień płaczu. A dziś i wczoraj jest dobrze. Nawet kilka rzeczy zrobiłam dodatkowo niż zawsze Dopadło mnie tak. Bo przez 10 dni chodziłam do ojca koleżanki. Który pomału odchodzi. Teraz już jest w szpitalu. Dlatego mam już znowu wolne. To rozbija mnie totalnie. Ale zawsze jakieś zajęcie. Poza tym teraz chłopcy grają w siatkówke a mąż zbiera się do pracy, bo o takich właśnie dziwnych porach. Przygód osobistych nigdy tu nie szukałam. Wsparcia. Nie przyznając się do tego. To zbiór wierszy osoby 50. bez pracy. Niepotrzebnej niewidocznej w systemie. Dlatego piszę w imieniu wszystkich. Których nie ma. A inna sprawa czy potrafię. W każdym razie to prawdziwe. Pozdrawiam i dziękuję tak czy inaczej za wszystkie wygłupy :)   Pa    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...