Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Niepewnosc...
Strach...
przed czyms
co dopiero poznalam...
Niedosyt brak tej iskry
która powiedzialaby mi wszystko
Nie dajesz mi
poznac siebie
Nie wiem...
Nie chcesz moze sie boisz
Moze czujesz to co ja
Powiedz mi
a ja Ci powiem
Porozmawiajmy
o tym czego pragniemy...
Ja wiem jedno...
Pragne Ciebie
Chce sie poznac
i byc juz z Toba na zawsze.....

Opublikowano

Eh ... kolejny list miłosny a nie wiersz. Po pierwsze nie przemawia do czytelnika, rozczulić może tylko prawdziwego adresata tego tekstu. Radziłbym także używać literek które wymagaja wciśnięcia więcej niż jednego klawisza (chodzi mi o ł ą ę ...) - to świadczy o olewaniu czytelnika.
Ogólnie rzecz biorąc ten tekst jest kiepski - jedyna jego wartość to uczucia ale te może docenić tylko adresat.
Pozdrawiam.

Opublikowano

to jest lekceważenie czytelnika, bo wiele wyrazów przez te ę czy ą brzmią inaczej i znaczenie też jest rózne...
kiepsko sie tez czyta

ale ja nie o tym

kiepscizna... blogowa poezja... pamiętnikowa refleksja

Tera

Opublikowano

po co powtarzać ten sam komentarz...

nei chesz używać to nie, w takim raze nie napiszesz dobrego wiersza bo sie go bedzie lipnie czytało...

to Twoja wola autorze... my tylko komentujemy...

TEra

Opublikowano

"niepewnosc...
strach..."

to czuję po przeczytaniu

wersyfikacja do wymiany
za dużo "N" w "tworku" :))
"powiedz - powiem" - czy czytuje się Pani czasem??

katastrofa na całej lini
a te kropki (machnięcie ręką)

pozdrawiam
Emilka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Niemoc przeokrutna dręczy serce moje Patrząc na Twe płótna na rysunków zwoje Oczy nadwyrężam i litery składam Cóż Tyś chciał przekazać i na płótnach zawarł. Stwory kolorowe błagają o życie Farby oblekają kształty przeobficie Pozy poronione budzą mnie o brzasku Jakby ktoś włosami otarł je na piasku. Precz majaczę cicho lesie wykrzywiony Daj odpocząć głowie niech nie biją dzwony Uszu nie rozrywa posępna muzyka Co nie daje zasnąć i mą głową tyka. Każe mi bezwiednie iść przed dzieła Twoje I oddychać nimi i oglądać znoje Czemu mnie tak dręczysz diable rosochaty Wróć na połoniny w zakopiańskie chaty. Nie zaznam spokoju przy „Tworzeniu Świata” Przy „Rąbaniu Lasu” spazmatycznych czatach W pozornym chaosie groteskowe gesty Fantasmagoryczne demoniczne treści. Oczy me zamykam a tam znów projekcja Twoje zdjęcia pędzą niczym moc złowieszcza Na kolana padam a głowa już myli Co dziś było prawdą co pokusą chwili.   "wiersz powstał na początku lat osiemdziesiątych"
    • jeszcze nieraz gdy się namyślisz by narysować oczy usta obiekt zaniknie jak duch nieczysty w realu i na papierze - pustka   i może warto ciut poczekać pierwej oswoić jak książę lisa by nie prysnęło co spadło z nieba chciało być razem jeszcze dzisiaj :))  
    • ..trudno, awangarda zawsze ma najtrudniej.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pzdr..
    • @beta_b bardzo optymistyczny wiersz o lekkości i lekkim piórem napisany. Szczery podziw Pozdrawiam serdecznie Kredens 
    • @Naram-sin Do pisania wierszy trzeba fantazji. Do pisania komentarzy również. Bo jedno i drugie to sztuka. Po pierwsze, i po ostatnie… chodzi o wyczucie emocji. Gdy czytasz czyjś tekst, dobrze jest na chwilę odłożyć na bok swoje „mam prawo do opinii” i zapytać siebie: ile krytyki mogę wcisnąć z tak zwanego buta, zanim zniszczę coś więcej niż tylko słowa? Treści, które czytasz, to nie tylko forma. To żywi ludzie ze swoją historią, czasem bardzo osobistą. Czasem pisaną nocą, ze ściśniętym gardłem. A z takimi rzeczami trzeba ostrożnie.   Pouczanie a nauczanie - różnica subtelna, ale kluczowa. To pierwsze wywołuje opór, to drugie buduje most. Krytykowanie a sugerowanie -  tu też detale robią różnicę. Jedno zostawia ślad, drugie daje kierunek.   Komentarz to nie miejsce na dominację. To zaproszenie do rozmowy. Jeśli tak bardzo chcesz się wypowiedzieć... powiedz coś, co nie rani. A jeśli musisz coś skrytykować - zrób to z klasą, nie bezlitośnie. Uważam, że posiadasz wiedzę i wielu dzięki Tobie może rozwinąć swój talent, jednak kwestia polega na tym, że chyba za mocno zafiksowało się Twoje ego, że tak powiem.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...