Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Szedłem brzegiem jednokierunkowej
w dół
stanąłem przy jej ujściu
wpływała do centrum
leniwym strumieniem
aut
koło jej wysoko postawionych na beton
włosów

ludzie na chodnikach jak
zapakowane w kartoniki
kolorowe lalki z manualnie
naciąganym uśmiechem
poruszające się
na produkcyjnej taśmie

głosy odbijane od ciał niczym
piłeczki
w bębnie maszyny losującej

na kartonie adnotacja:

Wyprodukowano dla życia
sprzedano nieufności

Opublikowano

na urbanistyczno industrialny obraz za słabo, na liryczny cukierek temat nie ten. przypomniał mi wiersz kolegi który kończył się "w życiu na ziemi udział wzięli" - nie wiem dlaczego. a było to w IV klasie podstawowki. temat wyprany doszczętnie, także trudno się wybić.

koło jej wysoko postawionych na beton
włosów

zapachniało mi obrazem punk-girl;)

pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mój umysł to nie kameleon. Nie umie się ukryć w każdej zaistniałej sytuacji :P.
Dziękuję za plusa. Pozdrawiam.

nie o to chodzi by się ukryć, chodzi o to, by dać się ponieść ;)

miłego
/b
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mój umysł to nie kameleon. Nie umie się ukryć w każdej zaistniałej sytuacji :P.
Dziękuję za plusa. Pozdrawiam.

nie o to chodzi by się ukryć, chodzi o to, by dać się ponieść ;)

miłego
/b
Ponieść czemu? a dokładnie, dlaczego?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


puenta durna i chwiejna jak sposób jej zapisu
to nie wiersz tylko proza jakby opowiedziana przez staruszka co ma niską emeryturę i wygląda przez okno by zabić czas w oczekiwaniu na losowanie... tych tam piłeczek z bębna
pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


puenta durna i chwiejna jak sposób jej zapisu
to nie wiersz tylko proza jakby opowiedziana przez staruszka co ma niską emeryturę i wygląda przez okno by zabić czas w oczekiwaniu na losowanie... tych tam piłeczek z bębna
pozdr.
Dziękuje za "pseudokonstruktywny " komentarz.
Gdyby ludzie pańskiego pokroju mówili tylko o tym, o czym mają pojęcie. Może nie byłoby wojen.
Pozdrawiam. Czytelnika.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • przyjdzie taki dzień      dlaczego śmierć żywych boli zostają wspomnienia  fotografie, pamiątki niedokończone rozmowy i w smutku pogrążone krzyże i nagrobki   przeminą tygodnie i lata a w sercu zawsze jak wczoraj bolesna pamięć kołata    a oni przecież już tam kroczą lepszymi drogami   na nowo z prochu powstali        @@@@@@@@@@@@@@@@@@
    • Jesteś ziemią pod mym krokiem, co zna tych stóp codzienny ślad, gdy życie płynie swoim torem, ty stoisz cicho — wiele lat. Jesteś blaskiem w mym uśmiechu, i ciepłem, co otula skroń, gdy szukam drogi w złym pośpiechu, wciąż jesteś tu — wystarczy dłoń. A kiedy cisza się zatrzyma, i czas w pół zdania zerwie nić, będziesz — po prostu, drogi ojcze we mnie, jak echo — dalej żyć.  
    • @tie-breakPoproszę o serduszko :-) Lubie je :-)  Powiem Ci szczerze, że nie znam się na kadrowaniu i nie zauważam niczego złego w Twoim zdjęciu. Dla mnie jest w porządku. Słoneczne, ciepłe, błyszczące. Podoba mi się. 
    • @Adler A jednak z prochu coś się rodzi, choć dłonie drżą, choć serce pęka — bo nawet w nicość, gdy się schodzi, wciąż tli się iskra — myśl, udręka.
    • Nie wiem czy to była Państwa intencja, ale interesuje mnie tutaj ukazanie Jezusa i na ogół Boga, przez to Religii. Zdaje się jakby ten Bóg był tylko ciężarem przymuszających ludzi do życia "na kolanach".

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Człowiek cierpi w ten sposób pod masą nieistniejącego boga który oskarża go o zło i sądzi za czyny których nie popełnił, manipuluje nim, każe siebie szukać a się nie ujawnia.     Ale na końcu życia Bóg go zostawia. Odrzuca truchło i patrzy się na niego z wyższością.   Taka jest moja interpretacja.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...