Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Do Klasyka


Rekomendowane odpowiedzi

Gość Dawid Ciesla
Opublikowano

0

sylwetka Apollina
rzeźbiona
z instrumentem w dłoni

1

zmyślałeś opuszki
i były tam!
wpite w drżący kamień
struny

kruchym brzegiem oka
śledziła kurz
twoja postać
tak krótko

i kradła

2

na zdjęciach
w czarno-białym cieniu niewoli
plam i pustek niewidzialnych
miliony wykuły
klasyka

to On
to Ten
w samotni
twórca

-ogniki wrzącego Kosmosu
stopione w jeden twór

nie ludzie
nie rzeczy
po prostu

umysł łamany
literą-

zimny płomień pasji
zaklętej
w ciszę Apollina
rozszarpał ktoś
na słowa

3

powiedz-
czy być poetą
to być odbiciem?

w skradzionych echach
miażdżonej piórem
kartki?

za mało słów
zbyt cichy chór
pieśń uszła cało
płomieniem czy nie
brakuje

spojrzeń


dwu luster

już nie ma
poety


w zwierciadle...

Gość Dawid Ciesla
Opublikowano

Problem robaczków i kwadracików zażegnany - Natalia, dziękuję smile.gif

Opublikowano

dziwnie sie zamyśliłem czytając ten wiersz, a to chyba dobrze, nieprawdaż? smile.gif
nie przepadam za takimi wierszami, ale ten coś w pamięci pozostawia.


P.S.
Nie wiem czy wiesz, ale Natalia to moja wirtualna narzeczona smile.gif, a za każde takie dziękuję jestem zazdrosny... wink.gif A wojownicy nie lubia być zazdrośni... ph34r.gif
(- to tylko żart, żadnych złych skojarzeń proszę nie wymyslać) biggrin.gifbiggrin.gifbiggrin.gif

Opublikowano

Apollo - bóg o nerwach z tworzyw sztucznych - jego instrument, klasycy i poezja - mam bardzo jednoznaczne skojarzenia.
Ten podział dość interesujący, jest element, który cześci łączy i w zasadzie obok twojego tekstu nie da się przejść obojętnie.
Jedno tylko sformułowanie mi zgrzyta: wpite w drżący kamieńsmile.gif
pozdrawiam aga

Opublikowano

Bardzo podoba mi się ten wiersz. Dobry przekaz, ciekawe sformułowania i interesująca konstrukcja. Szczerze mówiąc, nie lubię cyferek w wierszach, ale tu nie denerwują wink.gif Dobre, mocne zakończenie... Aczkolwiek najbardziej podoba mi się cały fragment "2" smile.gif
Pozdrawiam bardzo serdecznie

Gość Dawid Ciesla
Opublikowano

Dziękuję wszytskim za komentarze!



CYTAT
Witaj Dawid... fajnie, że w końcu przypomniałeś sobie o nas :-)


Nie zapomniałem smile.gif Cały czas czytałem, jednakże siedziałem cicho. A wiesz, że jak tak nic się nie pisze, nie wtrąca w komentarze i wogóle, to całkiem inaczej się czyta wiersze po jakimś czasie? Poza tym trochę się zmieniłem przez ten miesiąc, co powinno być widać w wierszach, a także koemntarzach. Ale nie bardzo:) Tak tylko ciupinkę. Może dorastam:)

Pelmanie - Ty też mało piszesz ostatnimi czasy!:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...