Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Początek bardzo dobry Marcinie, ciekawie z tą "nocną zmianą", witające policzki też interesujący obraz, a ów "pot" najlepszy msz ze wszystkich kadrów. Po "pomyślałem" dałbym zamiast średnika dwukropek /do wprowadzonej mowy niezależnej/, natomiast nad puentą bym jeszcze popracował, troszkę niejasna jest dla mnie owa "prosta nieprzywidywalna", choć pewne konotacje matematyczne wywołuje:)... Generalnie całość ciekawa.

Pozdrawiam
Tomek
Opublikowano

Po pierdołowatym poetyckim " odkryciu " :

o piątej nad ranem

Księżyc kończył już swoją
nocną zmianę

wiersz powinien wylądować w koszu.
Na szczęście jest puenta, dająca nadzieję na bardziej udane " piąte nad ranem "...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Początek bardzo dobry Marcinie, ciekawie z tą "nocną zmianą", witające policzki też interesujący obraz, a ów "pot" najlepszy msz ze wszystkich kadrów. Po "pomyślałem" dałbym zamiast średnika dwukropek /do wprowadzonej mowy niezależnej/, natomiast nad puentą bym jeszcze popracował, troszkę niejasna jest dla mnie owa "prosta nieprzywidywalna", choć pewne konotacje matematyczne wywołuje:)... Generalnie całość ciekawa.

Pozdrawiam
Tomek
Dziękuję. Pozdrawiam. Marcin.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Akuku, to on może się chowa? Wygina swoją orbitę do kresu możliwości, aby nie było go widać tak? Mój drogi 'przyjacielu'. Za chmurami, czy bez nich. Księżyc cały czas nas obserwuje.
Od razu nasunął mi się gag z 'Kapitana bomby' :
-Polecimy na jutro na słońce
-Ale panie Kapitanie, tam jest strasznie gorąco!
-Dlatego polecimy w nocy
-A, ale Pan, Panie Kapitanie jesteś mądry
-Dlatego jestem Kapitanem tępy chuju!

Pozdrawiam !
Opublikowano

przyczepiony na pot do materaca
pomyślałem;
szczęście robi mnie w konia
jak nietrzeźwo idąca prosta
nieprzewidywalna

- to mi się podoba.

luknęłam pobieżnie w komentarze,
mają rację z tym księżycem
jest zbyt banalny w tym kontekście.
poza tym faktycznie noc-dzień i słońce-księżyc to zestawienie z bajek.

za to policzki i księżyc z przymkniętymi powiekami rysuje się fajnie, choć też bajkowo.

/b

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Chyba na prawdę będę musiał zabawić się w braci Kaczyńskich i ukraść księżyc z tego wiersza. ;)
Pozdrawiam. Marcin.


byka strzeliłam w pobieżnie, ech muszę czytać, co piszę, bo jak nie, to takie kwiatki czasem sadzę, ża własnym oczom nie wierzę.
sorry.
a księżyc można jakoś przerobić, tak czy inaczej te dwie części nie przystają do siebie.
:)

/b
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie, absolutnie - nie

kto nietrzeźwego może wziąć na poważnie..?
- tylko inny nietrzeźwy ;)
Czasem nietrzeźwość bywa bardziej poważna niż trzeźwość.
Pozdrawiam za ten 'komentarz'.Marcin.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie, absolutnie - nie

kto nietrzeźwego może wziąć na poważnie..?
- tylko inny nietrzeźwy ;)
Czasem nietrzeźwość bywa bardziej poważna niż trzeźwość.
Pozdrawiam za ten 'komentarz'.Marcin.
a wiesz, faktycznie
- "odrealnienie" otwiera furtki do innych stanów świadomości, a tam... dla każdego coś innego ;)

też pozdrawiam, :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Akuku, to on może się chowa? Wygina swoją orbitę do kresu możliwości, aby nie było go widać tak? Mój drogi 'przyjacielu'. Za chmurami, czy bez nich. Księżyc cały czas nas obserwuje.
Od razu nasunął mi się gag z 'Kapitana bomby' :
-Polecimy na jutro na słońce
-Ale panie Kapitanie, tam jest strasznie gorąco!
-Dlatego polecimy w nocy
-A, ale Pan, Panie Kapitanie jesteś mądry
-Dlatego jestem Kapitanem tępy chuju!

Pozdrawiam !
nie znam się na tym co piszesz
ale mam wykształcenie ścisłe fizyczne i chyba wystarczy
rozmowa z Tobą wydaje się być nie potrzebna
MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Akuku, to on może się chowa? Wygina swoją orbitę do kresu możliwości, aby nie było go widać tak? Mój drogi 'przyjacielu'. Za chmurami, czy bez nich. Księżyc cały czas nas obserwuje.
Od razu nasunął mi się gag z 'Kapitana bomby' :
-Polecimy na jutro na słońce
-Ale panie Kapitanie, tam jest strasznie gorąco!
-Dlatego polecimy w nocy
-A, ale Pan, Panie Kapitanie jesteś mądry
-Dlatego jestem Kapitanem tępy chuju!

Pozdrawiam !
nie znam się na tym co piszesz
ale mam wykształcenie ścisłe fizyczne i chyba wystarczy
rozmowa z Tobą wydaje się być nie potrzebna
MN
To dziwne jakie pieruny Pana tu przysłały.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...