Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

lękam się półnic
suchości w spojżeniu
chwilami celowo błędnym

że nie rozpoznam
mijającego obok
przez wadę wzroku
i trudności w odczycie
transparentu z koszulki

kiedy zacząć płakać
nie odczuję

i przystać

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tereso, dziękuję za czytanie, ale nie podziękuję za wytknięcie błędu. Głupio się czuję, spowiadając się - nie z powodu omyłkowego (choć lepsze słowo, to: błędnego lub niegramatycznego) napisania, ale z powodu samej spowiedzi. No cóż. Pozostaje mi tylko polecić przeczytanie wiersza jeszcze raz. Nie chcę się z niego tłumaczyć, niech sam mówi za siebie.
Opublikowano

lękasz się,
mam podobne czasem odczucia
i sprawia mi to zakłopotanie,
że może być fałsz, albo coś co przerasta
moją świadomość
zdarza się, że trudno wtedy jest zdobyć się na
ciepłe słowa, potrzebna jest szczerość
i spokojna atmosfera

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tereso, dziękuję za czytanie, ale nie podziękuję za wytknięcie błędu. Głupio się czuję, spowiadając się - nie z powodu omyłkowego (choć lepsze słowo, to: błędnego lub niegramatycznego) napisania, ale z powodu samej spowiedzi. No cóż. Pozostaje mi tylko polecić przeczytanie wiersza jeszcze raz. Nie chcę się z niego tłumaczyć, niech sam mówi za siebie.
Janie, przykro mi, że Ci zrobiło się "głupio". Nie chciałam. Wiem, że to taki Twój "myk" ... "chwilowo błędny", ale nadal dla mnie "ort" jest "ortem", ponieważ moje życie przemija na poprawianiu szkolnych zeszytów i wiem, że pamięć wzrokowa nieraz potrafi zakodować tego typu błędy (u dzieci i młodzieży, a nawet u dorosłych) na całe życie, stąd u mnie ten sprzeciw (odruch troski o popraność pisowni w słowie publikowanym).
Wydaje mi się, że "chwilami celowo błędnym" jest wystarczająco wymowne, więc wyraz "spojrzeniu" może być napisany poprawnie.
Jednak to moje subiektywne zdanie, więc proszę się już nie przejmować... i przepraszam za szczerość.
A wiersz mi się podoba.

Serdecznie pozdrawiam :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tereso, dziękuję za czytanie, ale nie podziękuję za wytknięcie błędu. Głupio się czuję, spowiadając się - nie z powodu omyłkowego (choć lepsze słowo, to: błędnego lub niegramatycznego) napisania, ale z powodu samej spowiedzi. No cóż. Pozostaje mi tylko polecić przeczytanie wiersza jeszcze raz. Nie chcę się z niego tłumaczyć, niech sam mówi za siebie.
Janie, przykro mi, że Ci zrobiło się "głupio". Nie chciałam. Wiem, że to taki Twój "myk" ... "chwilowo błędny", ale nadal dla mnie "ort" jest "ortem", ponieważ moje życie przemija na poprawianiu szkolnych zeszytów i wiem, że pamięć wzrokowa nieraz potrafi zakodować tego typu błędy (u dzieci i młodzieży, a nawet u dorosłych) na całe życie, stąd u mnie ten sprzeciw (odruch troski o popraność pisowni w słowie publikowanym).
Wydaje mi się, że "chwilami celowo błędnym" jest wystarczająco wymowne, więc wyraz "spojrzeniu" może być napisany poprawnie.
Jednak to moje subiektywne zdanie, więc proszę się już nie przejmować... i przepraszam za szczerość.
A wiersz mi się podoba.

Serdecznie pozdrawiam :))

Nie przepraszaj. Zauważ jednak, że błąd spełnił swoje zadanie. Odciąga on uwagę od całej istoty, tak jakby to wszystko przeszło niezauważone obok. Dlatego muszę go zachować.

Pozdrawiam również.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...