Wiesz?

[Anna_Para]

Plecidło

Strasznie się zapominam.
Gdzie kończę się, gdzie zaczynam.
Gdzie wnętrze mam, gdzie zewnętrze.
Chyba przez wiersze.

Strasznie się zapochmurzam.
To nazbyt mała, za duża.
To za radosna, za mroczna.
Nagle- zbyt skoczna.

I jakaś bywam zbyt nocna.
Za słaba, potem- za mocna.
Nie dźwigam, to znów zataszczę
Lwu w głodną paszczę.

To w jaskrach, to w chryzantemach
Skamlę. Jakże mnie nie ma!
To znowu tańczę, sny niańczę,
Zatańczysz ze mną?
Nie tańczę.
Jem pomarańcze.

[teresa943]

Wiesz? Uśmiechnęłam się spontanicznie...Czyżby o mnie wiersz?
:-))

Cieplutko.

[AnkaJ]

Wiem! To wiersz o mojej przyjaciółce!
Bardzo dużo podobnych "smaczków" Was obie łączy :)
Ładny rys zmian w nastrojach odbierających.
Cieplutko pozdrawiam zzazapochmurzenia (ładne słowo - zapochmurzyłam!)
AnkaJ

[Franka Zet]

Aniu, zachwycasz mnie tymi słownymi igraszkami.
Początek wersu
"I jakaś jestem za nocna" no, nie wiem, coś zmień, może na "być może jestem za nocna", bardziej się wiąże z poprzednią, a wiązadła i pleciadła to siła tego wiersza. Jakbys podumała na jakś większą puentą" i ciekawszym tytułem, to moim zadaniem, gotowy na Zetkę. Tam czasem brakuje lekkości.

Pozdrawiam :0

P.S. Nawet nasunął mi się tytuł "Pleciadło", ale to tak w tej chwili, więc na pewno może być lepszy. Wierzę w Ciebie :)

[Anna_Para]

Teresko: Dzięki i klęki, i znikam, jak to para! :)

[Anna_Para]

AnkoJ: Strasznie pozdrów przyjaciółkę. Całuję Was obie! Pozdrawiam i dziękuję!

[Anna_Para]

Franko! Serdeczne dzięki za tytuł! Chodziła mi po głowie "Rozmowa, której nie będzie" ale chyba będzie "Plecidło". Bo to trochę spowiedź, jak "mydło"...Jeszcze raz - dzięki. jesteś niezawodna. Pozdrawiam! :)

[Anna_Para]

Po korekcie, jest, jak jest! A na Zetkę się nie odważę. Zresztą...nie po to piszę! Dzięki seeerdeczne za wskazówki! Para...coś tam. :)