W kąciku oka

[Jan Neck]

Pomyśleć, że kiedyś się pchało
nogi w nieznane odmęty.
Tam ujrzałem powiekę li całą
przez oko strachem zamknięte.

I odmęt swój poznałem -
ten między okiem a skórą,
łzy gorzkie jak gorzkie żale,
i przestrzeń w kącie ponurą.

Z przestrzeni brałem garściami
krople, co chwil noszą znamię,
do ust się wylewał by dławić,
toast wznoszony dla mnie.

Ach młodzi my byli i głupi.
Nim czara zdążała się przelać,
z tej czary kazano mi upić
i tak - ją spijam do teraz.

[teresa943]

wspomnienie "młodości chmurnej i durnej"? spijanie "nawarzonego piwa"?
zamyśliłam się...

pozdrawiam serdecznie :)

[łysy taytanczyk]

Miła lektura. Zastanawia jak zobaczyć powiekę. Lub przez nią. To już chyba lepiej czasami udać że się śpi. Zdrówka!

[Sfinks13]

ciekawy i warty czytania wiersz

serdecznie

13