Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wystawiłem pomnik trwalszy niż ze spiżu –
Horacjański to grób, pamiętne frazesy…
I ja pomnik zostawię, w sercach i pamięci
Mych najbliższych, kochanych, niech ich nie zniechęci
Me odejście ku światłu, ku życiu nowemu.
Czyż nie wszystek umarłem? Czyż nie mam pomnika?
Jednak wszystko to kruche, wszystko w końcu znika…
Z rodziną się spotkam, z przyjaciółmi również
Przed obliczem Boga staną
– już idą ku mnie.
Kto w przyszłości spamięta imię moje dawne
Kiedy pamięć znikła, serca w proch obrócone?
Tyle grobów widziałem, miejsc zapomnianych –
Tam ludzie zmorzeni snem wiecznym się kładą,
Tych ludzi zwyczajnych, z tego świata wygnanych.
Czy i mnie to spotka, odpowiadać nie muszę
Bo wiadome jest, że Śmierci serca nie skruszę
By choć jedną istotkę, która mnie wspomina…
Tymczasem mam swój pomnik
Choćby i nietrwały –
Jednak przecie mój własny, w Tobie pozostały…


3 maja 2008
(z dedykacją dla Judyty W., ku pamięci jej matki)

Opublikowano

Całkiem ładnie, ale coś z rytmem zdaje się w niektórych momentach utykać. Proponowałbym to zreperować (chyba, że coś mi się przywidziało).

Ciekawe i trafne spojrzenie.



(Światłość wiekuistą racz jej dać panie
Niechaj spoczywa na wieki
Wedle sprawiedliwego wyroku twojego).

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija   Dobra, posłucham pani rady, przestanę chodzić do dentysty, codziennie zacznę pić piwa, nie będę brał kąpieli i będę non stop jadł mięso, proste i logiczne? Chciałaby pani takiego mężczyznę? I w ten sposób dobiła mnie pani - jest pani wyjątkowo złośliwa i paskudna, byłem bardzo głodny, a pani poszła sobie do wróżki! To jest normalne? Nie, proszę pani, ode mnie ciągle macie jakieś wymagania, a w zamian co dajecie? Żegnam panią! Ta rozmowa do niczego nie prowadzi!   Łukasz Jasiński 
    • @Nefretete   Żegnam pana! Przemądrzały bandyta! A do tego jeszcze na smyczy czarnej mafii - kościoła! Wielki Obrońca ZŁA - wymiotował będę na taką glistę moralną...   Łukasz Wiesław Jan Jasiński herbu Topór 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Dekaos Dondi Zuzia kiedyś zrozumie, a może już zrozumiała, że to za sprawą Stasia wiśnia tak zaowocowała. Fajne opowiadanko, pozdrawiam!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Nagle każdy z nas wybuchnął śpiewem; A ja radością byłem przepełniony Jaką czuje ptak wypuszczony z klatki, Gdy trzepotem skrzydeł niesiony Przez białe sady i pola zielone; Odlatuje w dalekie strony.   Wszystkich głosy nagle się uniosły; I piękno przyszło jak zachód słońca: Me serce zadrżało od łez; a strach Zniknął... zabrała go pieśń kojąca Każdy był ptakiem, a pieśń nie miała słów; Będziemy ją śpiewać bez końca.   I Siegfried (Listopad 1918):  Everyone suddenly burst out singing; And I was filled with such delight As prisoned birds must find in freedom, Winging wildly across the white Orchards and dark-green fields; on – on – and out of sight.   Everyone's voice was suddenly lifted; And beauty came like the setting sun: My heart was shaken with tears; and horror Drifted away ... O, but Everyone Was a bird; and the song was wordless; the singing will never be done.
    • Odnoszę wrażenie, że z E-kranów coraz bardziej chlorowana woda leci. Jakby jej odcinano dostęp do naturalnej świeżości i tylko sypano (gmatwano) pseudo ulepszacze. Kotłuje się więc w głowach, ale pić trzeba... a może nie trzeba... ? hmm, może teraz jest odpowiedni czas na wykopanie studni. Wiesz skłaniający do refleksji.   Pozdrawiam :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...