Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

daleka północ. szkic


Rekomendowane odpowiedzi

witam cię. przed nami porcelanowy filtr miłości
za nami wymijający błękit
pełne puchu powietrze formuję w dłoniach
topniejące kostki na swoje podobieństwo w bezbarwną bryłę
kulę się w bałwana

z dnia na dzień. jesteś. od tego mogłabym zacząć
rosną wielkie komórki serca
ładnie się dotykasz i nic nie mów
na ten temat. już blisko wschód

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Leno,
podoba mi się i ostatnie wersy kursywą trochę przewrotnie ... zamyślają
moja małąa sugestyjka, czy w twojej myśli nie pasowałoby zamiast ' wymijający błekit.'
np. wymagający błękit ?
tak mi się nasunęło, ale mogę się mylić w swoim odczuciu podobnym :)

pozdrawiam serdecznie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




kurcze, w pierwszej mi ciężko rozgryźć "porcelanowy filtr miłości" - przeświecalność, kruchość uczucia ?, taka zakombinowana ta metafora - dalej niefortunne zestawienie słów na 'pe"- weź, Ewa na głos spróbuj; zapppycha
"topniejące kostki na swoje podobieństwo w bezbarwną bryłę" - nic nie rozumiem, może mam cofkę, może inaczej zapisać, zmienić układ wersów? tu nie wiem

"kulę się w bałwana" - fajne; już w jakimś wierszu zwijałaś się w kulkę papieru, tak coś kojarzę.

Druga zdecydowanie dopracowana, ładna jest

Reasumując, mniej go czuję, niż inne Twoje; miłość i serce, tak bezpośrednio, w tak małej formie... - mam mieszane uczucia


Miłego dnia :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...