Elegia po komunie/ Autorytety

[Lourds Nowak]

Obojętności nas uczyli
Przez cały komunizm
Na leni nas kształcili
Przez cały komunizm

Głupotę gloryfikowali
Brak ideałów
Niechęcią nas karmili
Do pracy, celu w życiu

Teraz
Praca jest przywilejem
Niewielkiej części rodaków
Bo z leni się nie zrobi
Dobrych pracowników

Leżeć brzuchem do góry
Wychodzić tylko do sklepu
Opłaty jakieś poczynić
Przecież byłem daleko!

Jakieś pieniądze miesięcznie
Listonosz zawsze przyniesie
Po co się męczyć pracą
Jak Niemcy, Duni czy Włosi?

Oni w kapitaliźmie
Wielkie fortuny zbiją
A ja w Polsce se żyję
Roboty nienawidząc

Nauczę tego dziatwę
Postawą swoją
Po co żyć z satysfakcją
Spełniać się, po co?

Bełt i piwsko po rencie
Później chleb z herbatą
Nie trzeba pracować.
Bo po co? Na co?

[teraa]

niepotrzebne powtórzenia...

powstrzymam sie od krytyki

Tera

[Lourds Nowak]

To drugi z wierszy z rozdziału mojego tomiku "Klasycy? Czemu nie?" Zapraszam Państwa do oceny wiersza i lektury moich poprzednich wierszy. Pozdrawiam.

[Patrycja Rosłoniec]

... To chyba jakiś żart... Po co pisać takie wiersze??? Jakąś propagandą mi to zalatuje...

[Kai_Fist]

prawda może i jest w takich słowach,

ale prędzej ją chwalić w ulotkach niż w takiej formie,

"wiersz" dno,

Pozdrawiam,
Kai Fist

[Michał Kowalski]

Dodaj jeszcze jedną strofę o paskudnej cesze Polaków - narzekanie z lubością na wszystko co możliwe... akonstruktywne biadolenie, bezcelowe tracenie energii na pesymistyczne pogłębianie swej zblazowanej, negatywnej mentalności... zamiast robić swoje i wypatrywać pozytywów.
Regres moralny!
phi!
tfu!
kowalski