Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mam ogromny problem, chłopiec 11 letni Mateusz twierdzi, że piszę "wiersze" :)
Na przykład

"w dniu świętego Walentego życze ci wszystkieo najlepszego
zdrowia szczęścia i miłości i całe mnóstwo radości"

Pewna osoba, którą nawiasem mówiąc mam ochotę zabić :)
podpowiedziała młodemu, żeby zgłosił się do mnie :)
Więc, co 5 minut dostaje nową porcje pytań
Co to jest wena?
Kiedy się ma natchenienie?
Co to jest wiersz biały?
i mnóstwo innych
Problem polega na tym, że ja nie wiem, co mam mu powiedzieć posiedziałam z nim dzisiaj pół godziny z wywiadu jaki przeprowadziłam dowiedziałam się, że dzieciak kompletnie nie umie pisać ja wiem, że ma dopiero 11 lat, ale on nie zna podstawowych pojęć takich jak epitet czy metafora.
Jeśli mu powiem, że jego wiersze są beznadziejne to się załamie, a jeśli powiem, że są dobre to mnie i całą resztę świata zamęczy sobą i tymi "wierszami". Nie ma to jak ambicja zostać poetą w wieku lat 11 :(
Pomocy!!!!
Już nie wiem co robić
Elwira

Opublikowano

hmmm 11 lat? bo gdyby to bło 18 to mogłabyć zasugerwoać żeby poszedł na dziwki :))) a tak jest problem :) znudzi mu się :P nic nie rób, zobaczysz, że się znudzi,

ja próbowałem pisać już w wieku 9 lat - opowiadania- ale po kilku stronach nigdy mi sie tego nei chciało kończyć. W 5 klasie podstawówki wiem, że mialem ambicje napisac dramat (po przeczytanie uwaga, uwaga opracowania Kordiana ) ale nie umiałem znaleźć rymu i się zniechęciłem :DDDDDDDDDDDDDDDD No i po 9 latach (dopiero rok temu) znowu postanowiłem coś napisać :DDDDDDDDDDD

wogóle to ja nigdy nie umiałem znajdowac rymów, wiem że w wieku 5 lat narysowałem na kilku kartkach bajkę :P o jakimś opuszczonym zamku, ktory obrosły chwasty, a na ich czele stał jakiś kryształ ( nie wiem czemu kryształ :P ) i potem na koniec jakieś inne rośliny przybły na odsiecz stłukły kryształ, który jak się okazało więził w soibe kwait parpoci, który po uwolnieniu zniszcyzł resztk ichwastów i zła :DDDD i wiem że chciałem wierszyk na koneic napisac, ale nie umiałem rymować ;(((((( buuuuuuuuu :((((((


pozdr.

Opublikowano

Wytłumacz mu, czym jest wena i natchnienie prostymi słowami (chyba to potrafisz?). Natomiast zagadnienia techniczne jak "metafora", "epitet", "wiersz biały" wytłumaczysz mu za parę lat. Powiedz mu, że nauka przebiega stopniowo i nie można od razu wiedzieć wszystkiego. Poza tym wmów mu, że na razie musi po prostu pisać, a naukę terminów rozpocznie na przykład za 2, 3 lata. Wmów mu też, że na razie nie ma potrzeby oceniania jego wierszy, że wiersz musi poleżeć i dopiero wtedy wystawia mu się opinię. A najlepiej to zadaj mu pracę: niech napisze wiersz o słońcu, bozi, drzewku i dziesiątce innych rzeczy. Jedne wiersze mają być rymowane, inne - nie. Kiedy wypełni całe zadanie, będzie mógł Ci przynieść te wiersze do poczytania (zastrzeż też długość, żeby się trochę pomęczył). Albo się sam zniechęci, albo wyrośnie nam nowy wieszcz. Się zobaczy.

Gałczyński zaczął od tego:

ty lubisz kotleta
a ja wolę Hamleta


Napisał to ponoć w wieku 6 lat (skąd on słyszał o Hamlecie??).

Opublikowano

Zupełnie nie wiem skąd się bierze przekonanie, że dziecko = idiota.
Prawda jest brutalna; dzieci dzielą się na mądre i głupie i tym tylko
różnią się od dorosłych, że teoretycznie mają dużą szansę dziury w swojej
inteligencji/oczytaniu/wiedzy/wrażliwości załatać; mądry rodzić/opiekun
powinien to swojej pociesze umożliwiać, po prostu. Dla przykładu:
mój czteroletni brat zna historię piractwa dużo lepiej ode mnie, operuje fachowymi terminami,
pamięta nazwiska, wie, że opowieści o papugach to bujdy z przyczyn czysto technicznych.
Nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby mu te wiadomości przekazywać w żałośnie uproszczonej formie czyt. gadać, że piraci to tacy źli panowie, co okradali statki i nie mieli jednej nogi - najzwyczajniej w świecie czyta sobie książkę traktującą o piractwie, uczy się.

Mateuszowi powinna Pani pokazać poezję, przekrojowo, kupić jakąś przystępnie napisaną książkę o historii literatury, a na wszelkie pytania odpowiadać jak najrzetelniej. Co do recenzji jego własnych wierszyków - niech Pani powie mu prawdę, że to jeszcze nie poezja, że najpierw trzeba dużo czytać, latami się uczyć; tyle.

Opublikowano

Wielkie dzięki mały jak narazie się nie zniechęcił wręcz przeciwnie spróbuje z nim popracować w formie zabawy. Trzeba go czymś zająć bo dziewcko ma ADHD a jak ma jakieś zajęcie to przynajmniej nie rozrabia i może nauczy się czegoś przydatnego.

Pozdrawiam i jeszcze raz dziękuje :)

Opublikowano

Ten wątek przypomniał mi, że pierwsze opowiadanie w swoim życiu napisałam mając osiem lat. nie miałam pojęcia, jak to zakończyć, więc ostatecznie wszyscy zginęli ;)
Pozdrawiam
Zuzka ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zawsze można zastanawiać się, co odróżnia artystyczny nieład od zwykłego bałaganu ;) Znajdź mądrego, kto odpowie na to pytanie.  Oczywiście żartuję, każdy może mieć inną percepcję tekstu (jego formy) ;) 
    • Pani*             Barbara Nowacka napisała list do ministra oświaty i nauki Ukrainy w sprawie treści podręczników do historii, które przedstawiają wydarzenia na Wołyniu - Polska Agencja Prasowa opublikowała treść dokumentu.             Pani Barbara Nowacka skierowała list do pana Oksena Lisowego - ministra oświaty i nauki Ukrainy - treść dokumentu udostępniła Polska Agencja Prasowa.             Pani Minister Edukacji Narodowej z przykrością poinformowała:             Strona polska z dużym niepokojem odnosi się do treści podręczników do historii Ukrainy przedstawiających wydarzenia na Wołyniu - jakie rozegrały się w latach 1943-1947.             Pani Minister Edukacji Narodowej w dalszej części zaznaczyła:             Szczególnie trudnym okresem w dziejach Wołynia, a jednocześnie relacji polsko-ukraińskich - był czas Drugiej Wojny Światowej i masowe zbrodnie na ludności polskiej znane jako Rzeź Wołyńska - a dokonane przez Ukraińską Powstańczą Armię (UPA) i miejscową ludność ukraińską.             Pani Barbara Nowacka napisała list do ukraińskiego ministra i zaapelowała w nim o podjęcie natychmiastowych działań.             Pani Barbara Nowacka odniosła się do treści podręcznika dla klasy dziesiątej szkoły średniej pod tytułem: "Historia Ukrainy" - UPA:             działała głównie na Wołyniu i w Galicji. W 1943 roku na jej czele stanął Roman Szuchewycz. W ciągu dwóch lat istnienia w szeregi UPA wstąpiło 30-40 tysięcy żołnierzy. Działacze UPA uważali za wrogów ukraińskich komunistów, nazistów i Polaków. Przyczyną zaostrzenia polsko-ukraińskich relacji były masowe zabójstwa Ukraińców dokonane przez Armię Krajową. Była to podziemna armia polska, której kierownictwo chciało powrotu do przedwojennych granic Polski. Jej ofiarami byli mieszkańcy Chełmszczyzny, Podlasia, Galicji i Wołynia. Krwawa polsko-ukraińska wojna - w następstwie której ginęli nie tylko żołnierze, ale i cywile, trwała do 1947 roku -             czytamy w przytoczonej przez Polską Agencję Prasową treści ze strony 256 podręcznika.             Pani Barbara Nowacka zwróciła się do ukraińskiego ministra o podjęcie natychmiastowych działań, miedzy innymi: o dokonanie przeglądu innych podręczników, a także przygotowanie nowych, które będą odpowiadały obecnemu stanowi polsko-ukraińskich relacji.   Źródło: Wprost/PAP   *zrobiłem drobną edycję - treść bez zmian    Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
    • Wiersz promieniuje prostą, mądrą ufnością.
    • @Naram-sin dziękuję za czas, który poświęciłeś na rozszczepienie tego tekstu — rzadko kto pochyla się tak głęboko. Doceniam. Ale jednocześnie muszę powiedzieć: to nie był wiersz do układania w kostkę Rubika. „Lato na krawędzi” nie chce być klarowne. Ono się nie tłumaczy. Ono krzyczy, warczy, drapie po plecach i zostawia ślady. Tak, są powtórzenia — bo niektóre uczucia wracają jak atak paniki albo orgazm, nigdy jednoznaczne. Tak, styl jest dziki — ale to był świadomy wybór, nie nieporządek. To nie tekst na warsztat literacki. To gorączka. Pisany nie o miłości w stylu kawiarnianym, tylko o tej, która rozdziera niebo i zostawia ślad w żebrach. Ale rozumiem: każdy tekst, który coś znaczy, coś też prowokuje. Czasem trzeba dać się ugryźć, żeby poczuć, że się żyje. Dzięki, że się nie bałeś. Dzięki, że się odważyłeś.
    • Bo właściciel pewnie był z partii rządzącej.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...