Fotografia

[ul baz]

W twoją twarz
wpatrzona jak w hipnozie
zamykam oczy
okrywa mnie mrok

w ciemności powraca
twój ciepły głos
dotyk pocałunki
zapach twego ciała

słyszę serca twego bicie
niesione moimi myślami
które nagle przerywają
pomroczną ciszę

-słucham-
z fotografii patrzą
nieruchome oczy
nic nie słyszę nic nie widzę
...złudzenie...

[Baba_Izba]

Taki trochę, czary - mary ("nic nie widzę nic nie słyszę").
Pomroczność z czymś mi się nie za dobrze kojarzy,
za dużo zaimków w wierszu, ale nie jest źle, początki
u nas wszystkich bywają podobne, potem już lepiej!
Pozdrawiam
- baba

[ul baz]

Dziękuję,pozdrawiam.