Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jak to muszla stęskniona jak to smyczek
mieni popiół ognisk przecież wiesz

myśmy gliną i dziełem rąk

czekanie już jest spotkaniem
naznaczonym kosmykiem odrysowywują
gesty nieznane

i choć zawalona po pachy
jaskini przygotowywaniem wciąż
miała być miniaturka a nie wyszło
dla niego samego popełniając

parafrazy i zwykły sens
następstw


więc czytelnikom z imion przemyśli
słońca i dary rozwiewane
o takie

prosto z liścia kruszejącego
istotą

się nie kręci jedynie przemierza
nasze życie sztuka zbyt

jest taka woda co fontanną wiatr
porusza


dwoje przejętych (...)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to fajnie Toby, bardzo się cieszę że zawitałeś pod tym i owym(...)
za uśmiech dziękuję b., nie miałam innego pomysłu na tytuł, płoniaście J.
Opublikowano

Znałam...minaturkę, a tu zaskoczenie :)
fajnie to rozwinęłaś...
a to zabieram "ku pamięci"

jest taka woda co fontanną wiatr
porusza

dwoje przejętych (...)


Tak Judyt! Zaiste jest taka "woda"!
Ona wszystko może poruszyć,
nawet wiatr!

Cieplutko :-))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no dzięki serdecznie za depnięcie Wiesław(:(poruszający wpis)
właśnie wróciłam z wiatru, serdecznie niech Ci
się darzy; uroczo napisałeś-aż się przystanęło
jak to z towarzyszem; J. płoniaście
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no spróbój sobie wyobrazić: jest woda, która za pomocą fontanny porusza wiatr, pewnie wszystkich zabija, bo nieźle ta fontanna musiała najpierw zawirować
pozdrawiam

dlaczego zabija?(pesymizm?) tylko krople spadają do fontanny
a niektóre się rozpyskują w ciepłym słońcu,wirują też,
dziękuję za depnięcie, serdecznie J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jakoś właśnie miniaturka nie wyszła,
może czasem coś nie wychodzić jak to w życiu,
cieplutko Ciebie również Teres(: J.

dziękuję za wierność w czytaniu
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ateno serdecznie Ci dziękuję, oczywiście ukłoniki pokłoniki
w stronę Twą, bo nie raz już byłaś/byłeś i nawet jak nierozumiane
to przeczytane było przez Cię, niby miniatura- trochę się sama
rozciągnęła, no coż(...); J. (:

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Muszę wyjąć wachlarz :) Ciekawie było śledzić tę wymianę — jakby ogień i lód spotkali się w jednym wierszu. Dobrze czasem stanąć z boku i posłuchać, jak jedno słowo potrafi mieć tyle temperatur. Migreno, nadal uważam: to się nie czyta. To się przeżywa. A czasem nawet nie wiadomo, kto przeżywa mocniej - autor czy czytelnik.
    • @Robert Witold Gorzkowski Oczywiście, że znam LO, współpracował z senator LS. Osoba mi bliska zaangażowała się, aby pomóc im od strony historycznej, by prasa niemiecka nie pisała "polskie obozy koncentracyjne". A o sprawie, o której piszesz było kiedyś głośno - wystarczył błąd urzędnika z księgami wieczystymi a zapłaciły za to dwie rodziny. Wiele ciekawych historii się przypomina, warto je zapisywać :) pozdrawiam @Nata_KrukBardzo dziękuję!
    • Zerojedynkowy odbiór świata jest dla człowieka bardzo efektywnym mechanizmem obronnym. W momentach trudnych daje nadzieję, w momentach szczęśliwych potrafi być hamulcem przed euforyczną samozagładą. A jednak rzeczywistość na szczęście nie choruje na dwubiegunówkę, ten podział na Niebo i Piekło jest umowny, bierze się z zaspokajania ludzkich potrzeb, a nie z natury zjawisk. A na marginesie, co jest złego w wężach, robakach, rozkładzie? Są częścią przyrody tak samo, jak kwiaty czy ptaki. Kontrast bierze się chyba z odpowiedniego zaprojektowania naszego mózgu, który od dzieciństwa uczony jest konkretnych opozycji: dobro - zło, piękno-brzydota, na ogół przy wykorzystaniu do tego emocji, jakie odczuwamy (strach przed wężem vs. relaks na pięknej kwietnej łące). Potem można rzutować dalej, ale obiektywnie to w naszej głowie osadzone zostały takie, a nie inne przeciwieństwa. Wiersz próbuje je pogodzić na nowo, jakby przeczuwał, że w istocie przecież one wcale tego nie potrzebują i, pierwotnie, nie potrzebowały.
    • @Naram-sin Tak, możliwe tylko ja teraz nie bardzo wiem, która to partia jest ta rządząca :))) Stary jestem, mało czytam i się nieco pogubiłem :)
    • @Naram-sin Wiesz, tak sobie myślę: ciekawe, że ten tekst wzbudził w Tobie tyle analizy, ale ani grama emocji. A przecież to wiersz o ciele, ogniu, życiu i śmierci – nie o średniku w trzecim wersie. Może po prostu nie był dla Ciebie. Ale skoro już w niego wszedłeś, to szkoda, że tylko z linijką. Bez serca. @Naram-sin jeszcze dodam, bo mnie lekko nakręciłeś, że to ten stary chwyt — najpierw wbijać szpilę, a potem dla bezpieczeństwa dorzucić mrugnięcie i „oczywiście żartuję”... Tyle że nie każdy uśmiech rozbraja. Czasem tylko maskuje protekcjonalność. „Artystyczny nieład czy zwykły bałagan?” – niby żart, a jednak ocena. Tyle że ten tekst nie był pisany z myślą o tym, żeby się komukolwiek mieścić w katalogu. Nie był gładki, bo życie, o którym mówi, też nie jest gładkie. Nieład? Być może. Ale z pewnością nie przypadek. Jeśli coś Cię drażni, to może dlatego, że nie pasuje do schematu, do którego przywykłeś. Ale sztuka nie pyta, czy się mieści. Pyta, czy zostawia ślad.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...