Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

lubię gdy...


Rekomendowane odpowiedzi

lubię gdy mówisz do mnie wierszem
ubierasz zwiewnym rymem słowa
mkną jak latawce w silnym wietrze
choć wokół tylko szara proza

lecz progu nieba nie przekroczą
majestatycznie tnąc niebiosa
do snu kołyszą każdą nocą
orzeźwią rankiem niczym rosa

potrafią schłodzić temperament
jeśli za bardzo jest gorący
ocieplą noce nieprzespane
gdy myśli przędą smutku wątek

kiedy tęsknota zbyt dokucza
ukoją chwilą czułych westchnień
gdy markotnieje moja dusza
sprawią że zaraz się uśmiechnę

spływają z nieba w zgodnym rytmie
niosąc ukryty czar i powab
potrafią zniknąć i zamilknąć
a wtedy krzyczy szara proza

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"lubię gdy mówisz (nie tylko do mnie) do mnie wierszem",
bo umiesz to robić, czyta się z dużą przyjemnością.
To najszczersza prawda:
"kiedy tęsknota zbyt dokucza
ukoją chwilą czułych westchnień
gdy markotnieje moja dusza
sprawią że zaraz się uśmiechnę"

Jacku, bardzo ładny wiersz, co przekazuję z lekką
lecz bardzo życzliwą nutką w odcieniu żółci.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ale czemu w odcieniu żółci?
pozdrawiam Jacek
Koniecznie chcesz, żebym publicznie przyznawała się, do pewnej
brzydkiej cechy? Przecież napisałam z lekką lecz bardzo życzliwą!
(Naturalnie, kolor żółty - to odcien zazdrości, och, wstydzę się, wstydzę).
Jeszcze raz chwalę wiersz, serdeczności
- baba
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...