[ jak czekam na mojego Schulza ]
-
Ostatnio w Warsztacie
-
.thumb.gif.a2ebf2ed2fe23c1962c8b78a738c3ec6.gif)
sam_i_swoi 1 547
@Annna2 Skąd wiedziałaś, że dokładnie to mam na myśli, skrótowce - pytania i odpowiedzi. nie napiszę że niechlujne, tylko przez skróty niezrozumiałe, i łamiesz głowę chcąc przełamać lody, smutek - to pocieszenie?! czy gafa?
Coraz to misieć misięchce - i nie dosięgnę co upragnione :)))
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 35 odpowiedzi
- 815 wyświetleń
-
Nie zdążysz 1 2
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- proste słowa
- pośpiech
- (i 3 więcej)
- 23 odpowiedzi
- 529 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 331 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 329 wyświetleń
-
- 19 odpowiedzi
- 377 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez w0lfy77 · Opublikowano
Odwiedził mnie ranny deszcz, by zmyć i zgnić świata tego ból, lecz ah On wstrętny jest Nie odwiedzi słońce mnie puszyste w pokoju zaciemnionym, lecz ah Ono tak wstrętne jest parzy i naznacza mnie, piętnuje Odwiedziło mnie tysiąc ciemnych chmur, by snuć i pruć moje przebrzydłe słowa, lecz ah One wstrętne są! Odwiedziło mnie kolorów siedem, a niebo było tak czyste… Odbijało, purpurowo-niebieskie, i witało mnie…mgliście, a pal to sześć! Co tu dłużej pleść? Nie odwiedzi nikt mnie, więc odetchnę Oni wszyscy ah, wstrętni są… Nawiedził mnie przeokropny sen, by wstać i znów budzić się, w tym samym śnie. …………………………. I przyszłaś ty, Zmazałaś fizyczność w fizycznej formie Stałaś się moim największym snem, marzeniem, czystym jakże niewinnym pięknym pragnieniem, aniele…! wciąż na jawie Jestem błaznem! w mrok pójdę mojej przyciepłej jaskini Nie wstanę, póki nie wyrwie mnie ostatni ….. raz Bedę błaznem choćbym się zarzekała, będę wciąż …. Błaznem? Ucieknę stąd w moje marzenia Głupie serce, obyś wygrało! -
-
Przez Florian Konrad · Opublikowano
wracaliśmy z dyskoteki. noc była tak ciemna, że nawet światło latarni, o księżycowym nie mówiąc, nie miało siły przebić się przez gęstą zawiesinę. mrok, jaki można by jeść łyżkami! nagle jedno z nas, zorientowawszy się, że całkowicie obca osoba siedzi na miejscu kierowcy, podniosło lament (wybacz, średnio pamiętam – ja pierwszy zacząłem się drzeć, czy ty). co pan tu robi, jakim cudem dostał się do wnętrza rozpędzonego pojazdu? świr jest z pana taki, jakiego w filmie Autostopowicz grał Rutger Hauer? potniesz, pokroisz, gnoju? odciąć, odrąbać niepotrzebne, pozbyć się tkanki nowotworowej, zbędnej kończyny! wykopać nieproszonego gościa na zbity pysk! – wołaliśmy na zmianę, przekrzykując radio. mężczyzna niespiesznie odwrócił ku nam głowę. spojrzał tak prawdziwym wzrokiem (pomniki tam były, całe miasta z litego granitu, betonowe drzewa!), że w mig pojąłem, kto tu jest na gapę, na doczepkę. ja, nie on. mimo wszystko ciągle obmyślam, jakim cudem tak szybko wypchnąć go i samemu zasiąść za kierownicą, by nie spowodować wypadku. bo ciągle jedziemy. trwa czas przeszły. -
-
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się