Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wiecznej włóczędze


Miałam 15 lat
gdy zdecydowałam się napisać pierwszy wiersz
nie ukrywam
kierowała mną moda i chęć bycia emo
nigdy nie miałam odwagi by podciąć sobie żyły
i wypierdolić marności mego świata
magicznym przyciskiem
delete

gdybym mogła cofnąć czas
tamtego dnia zamiast pisać wypiłabym pierwszego shota
wszystkim tym którym nie podoba się:
- brak rymów
- brak metafor
- brak weny
- brak jaj i innych przymiotów męskości

odpowiadam
kij wam w oko
to nie wy nauczyliście mnie płakać

powinnam słuchać się mamy i dalej śpiewać w chórze
może klaskałabym teraz razem z Rubikiem

Opublikowano

Zaczę od tytułu. Ja bym się bał dać taki. Zawsze znajdzie się ktoś, piszący tylko "to prawda", choćby nie wiem jak dobry był utwór.

Ten nie jest zły.
ALE:
1. Dla mnie zbyt dosłowny. Szanowany przeze mnie, a widoczny na wielu forach poetyckich Messalin zwraca zawsze uwagę na zbytnie sprozaizowanie. Nie wiem, co by tu napisał, ale moim zdaniem tu właśnie taki zarzut jest słuszny. Zwłaszcza od wyliczanki jest tylko kąsanie dosłownością.
2.Rubik sam w sobie jest już tak niesmaczny, że psuje nawet ironię.
3.Formalnie powinnaś przestankować tak:
-....,
-...,
-... .
4."Klaskałabym teraz razem z Rubikiem" to tautologia. Klaszczesz z Rubikiem, to automatycznie wraz znim. Co innego u Rubika. Wtedy można klaskać razem z Rubikiem u Rubika. Ale u Ciebie jest "razem z", pierwszy przypadek.

Pozdrawiam i życzę szybkiego minięcia frustracji. Wielu piszących denerwują głupawkowe, ich zdaniem, odruchy towarzyszy pióra. Z niezgodnością opinii trzeba się po prostu pogodzić.

Opublikowano

Nie jesteś...Nią. Jest dobrze. Mogłoby być lepiej gdyś zmieniła frazowanie na np. takie jak poniżej /bo te myślniki nie są chyba najlepszym rozwiązaniem/


brak rymów metafor weny
czy jaj i innych przymiotów męskości

Mi osobiście właśnie najbardziej podoba się owa "dosłowność', czy też wyrażanie siebie szczere, prostolinijne i przede wszystkim żywe tak jak żywy i "normalny" powinien być język współczesnego poety/człowieka ulicy, takiego everymana, bez pompy i nadęcia,

Opublikowano

Przekaz w całej okazałości podoba się, gdyż jego myśl przewodnia trafia do serca, co do błedów -,,z", "u" to raczej błahostka, gdyż forma ,,z" jest bardziej poprawna czyli Twoja , bo ,,u" jest błędna, co potwierdza czas ,,klaskałabym"

serdecznie pozdrawiam

bestia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Podejrzewam, że to raczej niedawno. Ale popisz trochę, poczytaj, a coś z tego będzie. Pozdro.
Hm..było to sześć lat temu. Może to niedawno, a może nie, niektórzy nie wytrzymują nawet tyle:P
Dziękuję za opinie. Jestem zwolenniczką raczej swobodnej ulicznej wypowiedzi niż wymuskanych poetyckich fraz, które nijak się mają do szarej rzeczywistości. Dlatego nie wysilam się, żeby moje wiersze były bardziej wykwintne niż to potrzebne, wolę, aby były autentyczne:) A Rubik..cóż, jest częścią naszej kultury i nie ma co zadzierać nosa, że tu nie pasuje. Nie takie rzeczy ludzie robili:P
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Podejrzewam, że to raczej niedawno. Ale popisz trochę, poczytaj, a coś z tego będzie. Pozdro.
Hm..było to sześć lat temu. Może to niedawno, a może nie, niektórzy nie wytrzymują nawet tyle:P
Dziękuję za opinie. Jestem zwolenniczką raczej swobodnej ulicznej wypowiedzi niż wymuskanych poetyckich fraz, które nijak się mają do szarej rzeczywistości. Dlatego nie wysilam się, żeby moje wiersze były bardziej wykwintne niż to potrzebne, wolę, aby były autentyczne:) A Rubik..cóż, jest częścią naszej kultury i nie ma co zadzierać nosa, że tu nie pasuje. Nie takie rzeczy ludzie robili:P
Ja nie zadzieram nosa i nie robię takiej miny.
Z Rubikiem to mi chodziło bardziej jako o puencie, którą bym zmienił.

Jakże pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...