Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

i buty dziurawe
przeskoczy bo jestem
w tych trudnościach ludzkich
które kołaczą się w myślach
przytul głowę

cisza taka
że oderwała się strumieniami
i kołuje nad nami

prawie na koniec całuje
dłonie
(...)

*
ja mały śmieszny człowiek z bukietem
wierszołków

prawie bo nie opuszczę aż po
krucha życiowa wierzyć że zwycięża
tak dawno człowieka przeistoczył

ślepe gęste tory
(...)

Opublikowano

Pojmuję i przyjmuję jak swoje.
Tylko czemu te dwa pierwsze wersy w takiej osobie , hmmmm....?
Ale ja tam się nie znam na nowomodnym pisaniu więc nie wiem czego się czepiam. :)
Poprostu nie pasuje mi do mojego czytania,jakoś takoś,chyba pójdę spać coby głupot nie pisać.

Pozdrawiam KKK

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



faktycznie sama nie wiem czemu tak napisało się,
dzięki Krzysztof za depnięcie a czepiać czepiaj hmm szsz..
- że sz no jakoś sza(..) że nie dodała narazie; serdecznie:)J.

hm..tak nad tymi dwoma wersami, że brak- jako do 'Ty'
dałam po prostu do człowieka, to jakoś dziwnie..?hm
dzięki Krzysztof, J.
Opublikowano

gdy "mamy siebie", to i "buty dziurawe" i "trudności" niestraszne;
w ciszy tak trwamy i "całuję dłonie" takie wymowne...
to takie postrzępione myśli (moje), a wiersz taki Twój
i taki głęboki...

ciepło i serdecznie :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję za słowo otuchy Teres i depnięcie,
postrzępione to są chodniki w miastach(:
wzajemnie za te dwa składniki dorzucę
nadzieje, J.

ps. i oto chodzi, że wierszy nie.......
jedynie wierchołki na pocieszenie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Toby! dzięki za depnięcie i odczyt towarzyszu, ano prawdy(...),a czy smutne?
może momentami(...), wielobrawne jest; serdecznie duużooo:)J.

na chwile jedno życie wyznaczone(...)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dzięki Marlettko za depnięcie,
bardzo cieszy, zwłaszcza, że
jakoś takoś czasem coś tylko; J.
Judytko!
Chyba ostatnio mniej bywam na forum:))
no chyba tak(..)i chyba jo niedawno też tak
mniej /więcej mm(...), jak się zdarzy/J. dziękuję zatem dlatego b.
za ten ślad

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...