Zawiedziona

[Catalina Acosta]

Przyszłam ubrana i wierzę
Że robię dobrze nawet gdy przeczysz
Wychodzę naga i pragnę
Połknąć tornado by głośniej krzyczeć

Straciłam nadzieję straciłam ubranie
W płucach ledwie wietrzyk mi zostanie

[Jana Niechciał]

Ktoś kiedyś powiedział, że nadzieję trzeba mieć zawsze.
+
Pozdr..)))

[Roman Bezet]

No nie! Cat!
wszystko tylko nie ta pointa! - a tak się pięknie zapowiadało - hmmmm :)
pzdr. bogdan
ps. serio - ten wietrzyk prawie "powalający" jest ;)

[Marek Ciućka]

A mnie pointa się podoba - słuchając kobiecych zwierzeń, muszę przyznać, że wiele z nich pragnie przeżyć cudowną ekstazę - jednak pozostaje to tylko pragnieniem. Ten wiersz pięknie to wyraża - brawo!

Pozdr... ;o)

[Agata Pawlus]

nie wiem dalczego wszystkie wiersze, które czytam ostatnio sa dla mnie smutne...
a ten jest taki prawdziwy, zawiedzine marzenia, kiedy pozostawia sie wszystko by zyskac jedna rzecz, która i tak staje sie w koncu nierealna...

pozdrowienia,
Agata.

[Catalina Acosta]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiedziałam, wiedziałam, że Pan się do czegoś przyczepi! ;)
To jak by wypadało zakończyć? Mi tez cos tu zgrzyta, ale nie za bardzo wiem, co.

Thanx,
Cat

[Catalina Acosta]

Agato, Marku!

Dziękuję za pozytywy!

[Ona_Kot]

doskonale oddaje mój nastrój
pozdrawiam.