Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

jej wiersze kolorami beznadziei pissane

złamane skrzydło
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

złamane skrzydło

złamane skrzydło

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano
hej, wy tam, głośni, bezgłośni,
co tyle wiecie o świecie,
w karcz pniaków sierpami
strzelacie przynajmniej udając ,
że czytacie - przystańcie

*
gdy ona zrzuca z siebie
winną przenośni kamizelkę
rękawy słowami zaplata
kosmaty warkocz czarmarnych metafor
szarą dłonią na proch
- powietrze
błękitem bieli
płomienie żółci
pół na pół
bo czymże jest

jawą przejawioną
w fioletach blizn
niespisanych wierszy

stoi załamując ręce
nad tomikiem
pierwszym
*

assai - uciekaj
do Benares
Emu Rouge

Emu Rouge

Opublikowano
Opublikowano

zwróciłam uwagę na przenośnie i metafory obok siebie - czy aby to nie za duzo? potem jeszcze swoich i swoim. pierwszy fragment natomiast przez zrymowanie ma określony charakter i rytm, nie pasujący do reszty. środek bardziej mi leży, pointa intrygująca.
pozdr aga

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      wataha. kórestwo.

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Roma Niezły tekst! Mocny i dobitny wiersz - to uczucie "udupienia" i bezsilnej szamotaniny zostało tu uchwycone w punkt. Całość od zwierzęcego skomlenia i gryzienia po ten końcowy, wstrząsający obraz samoprzywiązania do drzewa – jest genialna. Daje mocno do myślenia o tym, jak często sami jesteśmy źródłem swojego unieruchomienia. :)) Super! ps. mam nadzieję, że napisałaś o zwierzętach dwunożnych. :)
    • Berenika97
      O obrotach

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Marek.zak1Bardzo zabawna fraszka!    Gdy Ziemia w tańcu nie ustaje, to i nam czasem w głowie hula. Więc zamiast szukać winy w czubie, zrzucajmy to zawsze na kosmos i cuda!  
    • Berenika97
      nie pytaj

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      szukasz?   nie nie szukam masz w moich oczach niedomknięte sny i rozmyte światło dnia a w dłoniach kruchość szkła i siłę, która góry porusza, to, czego nazwać nie umiem masz w spojrzeniu wszystko czego nie uniosę sama na brzegi pamięci wśród miękkich piasków dawnych rozmów i pytasz czy śnię? a ja wiem, że sny mnie już opuściły   i czekasz   jakby milczenie znało odpowiedź a ja rzucam się w przestrzeń która nie ma końca w fale bez morza w deszcz, co nie dotyka ziemi idę przez drogi których nikt nie narysował idę przez ciebie przez twoje źrenice które stały się krajobrazem kocham cię tak jak kocha się echo - za to, że wraca chociaż nigdy nie było głosu kocham cię tak jak kocha się cień - za to, że trwa, chociaż nie istnieje światło i wiem, że nie trzeba już pytać nie trzeba nawet czekać bo jesteś jak oddech.
    • Marek.zak1
      O obrotach

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      @wierszyki Średniówka w pierwszym wersie, ale nie umiałem tego zmienić. Co do puenty, lubię skracać, bo każda dodatkowa głoska rozcieńcza przekaz.  Mogło być  "kiedy", ale kosztem właśnie przekazu. Pozdrawiam i dzięki za obecność.
    • wierszyki
      O obrotach

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Wiem że świat się zawsze kręci w prawą stronę.   Kapela Jazgodki "Entropia" lub o "O obrotach stref niemieckich"  lub szereg innych...   Wyszło nieregularnie Marku. Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...