Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Powiedz Heroino!
Czy na mnie już czas?
Tam wiele ruszyło dusz,
więc moja nic nie zmieni.

Może i masz rację,
że pora ruszyć za nimi.
Chyba jeszcze czas,
by wszystko się dokonało.

Heroino!

Nie mogę otworzyć oczu
ciemność okryła świat,
kilka kroków zostało,
by zobaczyć znajomych.

Opublikowano

Podpisuję się plusowo! Bardzo dziekuję za 9 plus jaki tu dostałem, a to cieszy i pierwszy raz Wiesławie Cie goszczę w swoich wierszopisach, a to bardzo miło, no i ten + to wiele

serdeczne podziękowanie

bestia

Opublikowano

Tak sobie myślę, że
1. nie jest to tekst kogoś kto tego próbował kiedykolwiek - za mało w tym dramatyzmu i emocji
2. wycięłabym jednak Heroinę - dopowiedzenia nie służą

Nie gniewaj się proszę za ingerencję
Lubię się wymądrzać :)))

A czytać będę dalej.

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj, to chyba nie z maku ;)
a krowa też czarna, żre zieloną trawę a mleko białe ;)


jak to nie z maku?
przecież, że z maku!
ale faktycznie biała, no chyba że specjalnie podbrudzana, to może i brązowa

najpierw jest mak - mleczko makowe (opium) - morfina - heroina
taka ładna droga :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a no heroina jednak po produkcji jest biała , tylko najpierw trzeba się zastanowić, czy czasem nie chodzi o kobietę White, ot i tu dopiero zaczyna sie dylemat, jak jest Miranda to i może być Heroina

Bazyl jednak dzieki ,że wpadłeś

Serdecznie pozdrawiam

bestia
Opublikowano

oj, to chyba nie z maku ;)
a krowa też czarna, żre zieloną trawę a mleko białe ;)

Lady Ty jesteś taka nieznajomą Heroin ką:):):):)

buziaczki , tylko się nie czerwień po przejdziemy do kokainy

pozdrawiam

bestia

Opublikowano

jak to nie z maku?
przecież, że z maku!
ale faktycznie biała, no chyba że specjalnie podbrudzana, to może i brązowa

najpierw jest mak - mleczko makowe (opium) - morfina - heroina
taka ładna droga :)
Otto no i całą recepturę już mamy

serdecznie pozdrawiam

bestia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc Wiesz ja stanę w opozycji do tego tekstu ponieważ dhskredhtacja stawia Cię na wyższym szczeblu w oczach drugiego co jest odbierane protekcjonalnie i nie sprzyja rozwiązaniu konfliktu a może go pogłębić lepsza jast rozmowa przedstawienie argumentów w mojej opinii  Pozdrawiam 
    • @Leszczym To fascynujący tekst o konflikcie między aspiracjami a ograniczeniami narzucanymi przez otoczenie, napisany swobodnym językiem. Wolność myślenia wobec prowincjonalności umysłu. :)
    • @Berenika97 To bardzo poruszający wiersz – nasuwający się jako modlitwa po epoce wojen i propagandy. Historia przesuwa granice kosztem ofiar, podczas gdy realny człowiek, zepchnięty na margines, pozostaje jako bolesnych choć niemy.
    • @Berenika97   głównym przesłaniem wiersza jest krytyka ideologii i wojen oraz wskazanie na duchową, ponadczasową perspektywę. jest to utwór pełen żalu, ale zakończony nutą nadziei płynącej z wiary w coś większego i trwalszego niż ludzka polityka. wiersz jest głebokim medytowaniem nad kondycją ludzką, stawiającym pod znakiem zapytania sens konfliktu (Atrament vs. Krew) i wskazującym na wieczną perspektywę (Skała, Światło) jako jedyne źródło trwałej prawdy.     Nika.   nawet nie wiesz jaką przyjemność sprawia mi czytanie Twoich wierszy.   szukasz w nich prawd które wymykają się ludzkiej spostrzegawczości.   Twoje poetyckie medytacje wykraczają daleko poza utarte szlaki filozoficzne i otwierają bramy do nowych, głębokich przeżyć i doznań.   jestem Tobą oczarowany !!!!!!
    • @Czarek Płatak To niezwykły wiersz o nakładaniu się rzeczywistości cyfrowej i naturalnej, gdzie granice między grą komputerową a doświadczeniem świata stają się płynne. Wiersz - jak instrukcja obsługi życia-jako-gry. To wiersz o pokoleniu, które myśli w kategoriach interfejsów, ale szuka w nich autentyczności.  Tak zrozumiałam - nie gram w żadne gry komputerowe, więc może się mylę. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...