Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jesteś


Rekomendowane odpowiedzi

Jesteś ułudą
moich wymarzeń
nienazwanym pragnieniem

Przychodzisz nagle
bezszelestnie jak
pomruk wiatru o zmroku

Jesteś pożądaniem serca
w tkliwości
czekającego na spełnienie

Zjawiasz się niespodziewaną
ciszą wieczoru
rozmazanym cieniem na ścianie
imaginacją wyostrzonego spojrzenia

W ułudzie swoich wymarzeń
czekam
ucieleśniasz się
w pieszczocie dotyku

Zstępujesz z wysokości cieni
dotykasz policzka mojej tęsknoty
w oddechu czuję
delikatne tajenie serca

wiem,że jesteś

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Podoba mi się sposób w jaki pokazane jest w wierszu urzeczywistnienie marzeń. Takie subtelne, ale wyraźnie zaznaczone przejście od nieistnienia czegoś(kogoś) poprzez umiejcowienie w świecie złudzeń, aż do wyczuwalnej namacalności . Ten wiersz jest dowodem, jak silna jest wiara w marzenia. Marzenia się spełniają. Gratuluję.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma … ale dziękuję za Twoją uwagę, bo dała mi impuls do przeszeregowania słów ;))), pozdrawiam miło

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @corival :)))) dziękuję bardzo za Twój ciekawy komentarz; sprawa jest bardziej złożona niż się wydaje, masz jednak wiele racji, że dziś ,rozkodowania  subtelnych , wysublimowanych przekazów  - potrafi przysporzyć więcej trudności aniżeli skrócone ( pod wieloma względami ) informacje; żyjemy w świecie coraz bardziej ogarniającym rzeczywistość - samymi symbolami; to również wyzwanie dla Poezji.   W tym kontekście ; rozwlekłych opisów, czy powszechnego nadużywania wyświechtanych, oklepanych fraz - prezentuję poniżej mój ulubiony wiersz Jacka Dehnela, z tomiku „ Bruma”.   Natomiast sam przekaz ekspresyjny, żywiołowy, dosadny - absolutnie nie jest mi obcy, wręcz przeciwnie - umiejąc sama popłynąć w mocno słodkie i ulotne frazy, potrzebuję dla przeciwwagi czasem huknąć w stół , ha, ha, tak już mam i zdaje się, że (jak to ujął pewien mądry starszy ksiądz) - z temperamentem niewiele da się powalczyć ;))   pozdrawiam miło i dziękuję   J.Dehnel   Pomiędzy     Wyrazy są małe, żeby objąć rzeczy. Liść się nie mieści w „ liściu”, a w „ mieczyku” - mieczyk.   Piszę „ lok”, ale słowo nie umie powielić  tego kształtu i blasku, i gęstej kipieli.   To jednak, co pomiędzy słowami, jest wielkie, obejmie galaktykę i potu kropelkę,   ciebie, mnie i to wszystko, co pomiędzy nami: przerwy mówią najwięcej. Pisze się spacjami.          
    • @Łukasz Jasiński …przeżyć związanych z dramatem eksmisji - serdecznie współczuję. Dobrze, że pozostało Panu pomimo wszystko tyle dobrej energii, aby jeszcze nie omijały małe radości życia, ot, choćby ciepło małych zwierzątek, o których się mówi, że są po to, abyśmy mogli wykazać własne człowieczeństwo.    pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @corival ;) marudny, bo chce widzieć TERAZ i być tej teraźniejszości w pełni świadomy :) Ale masz rację, dobro i piękno trzeba pamiętać zwłaszcza wtedy gdy przeżywamy aktualnie nienajlepszy czas, być świadomym, że to minie, bo dobro i piękno jest pierwotne :) Dzięki i pozdrawiam również:)       @Andrzej P. Zajączkowski Dziękuję:)    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @andrew ... Dzięki:) również pozdrawiam serdecznie i miłego        @Dagmara Gądek :) dokładnie w połowie jest skupiony na negatywach bo hołubienie to przecież swoista afirmacja a tęsknota też ma w sobie piękno...  Chodziło mi (może w radykalny sposób, ale tak mam ;)) o zwrócenie uwagi na to, że zbytnie przywiązanie do pamięci (nawet to ożywcze:)) może spowodować, że to co mamy przed oczami TERAZ może zostać po prostu niezauważone...  Dzięki za kmnt, również pozdrawiam       @Alicja_Wysocka no jasne :) bez pamięci nie da się żyć w społeczeństwie... Jednak jej nadmiar może stać się wielkim i ciężkim bagażem, który nie pozwoli nam iść swobodnie, nie mówiąc już o tańcach :)    
    • @Dagmara Gądek :) jak świadomie to oczywiście:)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...