Piszę do Ciebie wiersz

[mine]

Piszę do ciebie wiersz
ja na wpół wierna sobie i innym
niewymówionym słowom
przepisuje pożółkłe liście
z bladych źrenic czasu

piszę do ciebie wiersz

choć za horyzontem
na nowo skrobiesz sekundy
pod prześcieradłem
szarej codzienności

piszę do ciebie wiersz

i gdy czuje twój oddech
na wątłej piersi papieru
zaciskam w dłoni swój szept
choć wiem że nagi
daleko nie zajdzie

[mine]

Jest to mój pierwszy wiersz po niemal trzyletniej przerwie i wydaje mi sie, że może być w niektórych momentach dość kiczowaty. Oczywiście zainspirowałam się jednym z wierszy Wojaczka, co zapewne widać. Więc... hym... proszę o wyrozumiałość, tym bardziej, że napisałą go dosłowinie przed chwilą. W chwilę. I wszelkie poprawki... bardzo chętnie.

[Krzysztof_Kurc]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak trzymać, przeczytaj go jutro i pojutrze. Popraw jeśli trzeba.
Ale po co.
Pozdrawiam. KKK

[Marek_Stasiuk]

Ciekawy prosty przekaz. Niezły powrót.
:)

mrs

[adam_bubak]

to ja też sobie zrobię przerwę...nie! zaraz! wróć! ja już miałem - nie pomogło :(
ale tu nieźle,
nie rozumiem tylko bladych źrenic czasu - to znaczy ładne one, ale jednak umieszczone w jakimś ciągu skojarzeń z tymi liśćmi i mi nie gra.
a poza tym,
jakie poprawki?

Pozdrawiam
Adam

[mine]

Wracam z wanny a tu prosze... zdecydowanie częściej powinnam się kąpać.
Dziękuję za komentarze. Tak, przeczytam go na nowo za parę dni. Może to coś pomoże.
Co do bladych źrenic czasu czyli... pewneg zapisu obrazów w czasie czy po prostu... Czy ja w ogóle powinnam podawać przepis na swój wiersz? ;) Ale może i nie gra. Pomyśle jeszcze nad tym.

Pozdrawiam Wszystkich,
A.

[Grzegorz eM]

Wspomnienia są tym, co tworzy słowo My. Bardzo mi się podoba.

[mine]

Dziękuję... ;]

Pozdrawiam,
JMM