Kiedy...

[Lefski]

Kiedy się już zadowolę,
gdy wszystko ułoży się pięknie,
wtedy zakopią mnie w dole,
bo serce bezczynne me pęknie.

Nie będzie nic do zrobienia,
nie będzie już nic do pisania,
spełnią się wszystkie marzenia,
przekroczę granicę poznania.

Zmienię się w Mądrość Wspaniałą,
we wieczny Absolut Wszechświata,
zrzucę skorupę zmurszałą,
co ducha do ziemi przygniata.

Wysoko, gdzie wzrok nie sięga,
ulecę w dal Myślą Bezkresną.
Purpury ognista pręga
odetnie niestałość cielesną.

Będę mógł patrzeć z wieczności
i ust szukać, co mnie kochały,
a z Gwiezdnej Nieskończoności
wydobędę Rym Doskonały...


16 września 1997

[Joanna_W.]

Ogromnie mi się podoba ten tekst. Może dlatego, że rano dobrze jest mówić w sposób lekki, prosty i czytelny o rzeczach ostatecznych.

Pozdrawiam i życzę pięknego dnia. A.

[Lefski]

Pokłon z uśmiechem - Lefski

[teraa]

rymy dla mnei częstochowskie...

po przeczytaniu usmiechnęłam sie... jesli taki był zamiar autora to gratyluje... jesli zaś odwrotny to... :( kiszka

Tera

[Anastazja.P]

tylko sie usmiechnąć :))) Pozdrowienia dla Częstochowy :)))

[Ewelina Zielińska]

Muszę przyznać że wiersz wywołał na mnie wrażenie jak najbardziej pozytywne. "... Absolut Wrzechświata,", "... skorupę zmurszałą", "Purpury ognistą pręgą" - no po prostu piątka z plusem.
Pozdrawiam cieplutko.
E.