Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przeglądam się w szybie
widzę Ciebie
nos przytulam do szkła
zimno, odrętwienie.

Wodzę palcem po mgiełce oddechu
i maluję obraz westchnień,
jedna za drugą płyną krople pary.

Zimnym wieczorem
chucham w dłonie,
znów jesteś
w oknie,

gdy zamykam
znikasz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



obraz westchnień - nieeeeeeeeee
płyną krople pary - to chyba fizycznie nie jest mozliwie, bo skoro płyną to już nie są parą, chyba że parą kropli;) ale ja nie jestem pewna czy krople łaczą się w pary na szybie;p
3 i 4 fragment już nic nowego nie wnosi. Ogolnie takie to co napisalaś nijakie, wtórne; mnie w każdym razie nie wzruszyło, a chyba wiersz miał zagrać na uczuciach...no więc zonk;/
pozdr aga
Opublikowano

Obraz westchnień ma wiele twarzy !
A nie przyszedł Ci mistrzu do głowy niedostatek i nędza bo spotykam ja w mojej pracy na każdym kroku!Resztę to wiesz...!A odrętwienie to....?
Tak łatwo i tak po prostu mnie kasujesz P:))

Opublikowano

Dzięki Droga Leno za komentarz,moja wyobraźnia zarzucana mi od dziecka..!
A wiersz dotyczy biedy ,nędzy i oczekiwaniem na ...ojca z chlebem!!!
Te krople to łzy na zaparowanym oknie!Dlatego odrętwienie....a nie...?
Przepraszam Cię za comment,ale zarzucanie komuś powierzchowności to nie fair!
Pozdrawiam!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie bierz do siebie komentarzy. pamiętaj, że to nie tobie jest zarzucana powierzchowność, a wierszowi. tu nikt nie wie kim jesteś. nikt nie wie, jak bardzo wrażliwą osobą jesteś, ani co przeżywasz. wiersz jest tylko wierszem. jeśłi doskonale przełożysz emocje w słowa, w wierszu będzie nie tylko obraz, ale też "głębia";) nigdy nie bierz ataku na wiersz, jako atak na twoją osobę. tego się trzymaj, a nie będziesz się deprymowała negatywnymi komentarzami.
pozdrawiam

ps. co nie oznacza, że niektóre komentarze nie będą powodowały chwilowej złości, czy smutku. ale grunt to płynąć do przodu.
Opublikowano

Wiem droga LENO , ale mierzi mnie ,że wiersze pisze tak wielu świetnych poetów na tym forum ,krytykujących wiersze ,a w moim nie starają się szukać sedna!
Dzięki za Re !
Uściski!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...