Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

7.07. Budzik trąbi jerychońsko burząc siódmą bramę snu.
Liczę do trzech i odsuwam głaz wstając z śpiących.
„Po chuj oddzielał dzisiaj jasność od ciemności!”
Klnę w drodze do łazienki, w której żyletka obrzeza
znaki nocy, a woda Ocean lotion chrzci kolejny dzień.
W radiu znowu plagi. Zima zaskoczyła drogowców. W Palestynie Goliat bije Dawida.
Po drodze do szkoły mijam Mojżesza,
w odblaskowej kamizelce i z laską w ręku
przeprowadza dzieci wśród falujących spalin.
Ziemia obiecana im teraz nie w głowach, będą szukać jej w portfelach.
Po kazaniach wieczerza na mieście. Bladożółty owal neonu Bistro „Raj”, obiecuje:
„Głodnych nakarmię, spragnionych napoję”
Zamawiam Rybę i żując pierwszy kęs już rozumiem:
„Na pewno leżała tu dłużej niż trzy dni,
nawet Jonasz zdążył spierdolić”
Wpatruje się w gwiazdę, która prowadzi mnie i resztę z 6 miliardów.
Czteroramienny telewizor pod sufitem, elektroniczne tablice Synaju.
W polityce wieża Babel, w sporcie zeznania Samsona – brał sterydy.
Potop reklam wzbiera. Uciekam, chowając się w arce, świątyni. W markecie
wybieram jabłka ze sraczkowato-brązowego kartonu, kusząca alternatywa drzewa.
Miażdżę głowę węża w kieszeni, wrzucając nieświadomą lewicą złotą cielęcinę do koszyka.

Płacę słoną cenę ziemi, tej ziemi, modląc pod nosem:
„Wszystko przez tę sukę Ewę!”

Opublikowano

muszę przyznać, że się nie źle uśmiałem ;) wiesz co powinieneś to zapodać Twojemu kleszce w kościele, pewno by zrozumiał słowo - dziś

tekst nie banalny i oryginalny - jestem na duże tak

pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Skoro lektura przysporzyła uśmiechu i przemyśleń to cel osiągnięty w 100 % ;)
boje się że owa "oryginalność" może się nie spodobać niektórym przedstawicielom kościoła , ale może to tylko pusta obawa.

Pozdrawiam R.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pamiętam, pamiętam - dlatego też dzięki podwójnie za obecność,
cieszę się że przypadło i skoro zabierasz to niech moc będzie z Tobą.

oj, a odnośnie wyjaśniania biblijnych i nie tylko biblijnych opowieści to współcześnie narzuca się wiele odpowiedzi ;)

Pozdrawiam R.
Opublikowano

Hm, nieźle. Nie znajduję żadnych poważnych usterek:)

Chociaż wiersz ma jeszcze duże możliwości (np. forma), ale to już zostawiam ocenie autora i ewentualnym sugestiom następnych czytelników.

Jak pisałem, podoba się, pozdrawiam. s.

Opublikowano

Dzięki z odwiedziny i zostawiony ślad zważywszy że to pierwszy twój wpis na zielonym polu orga.

Możliwości zawsze są, oczekuje propozycji innych, bo mnie szczerze mówiąc odpowiada ta forma zapisu, znaczy nie mam do niej zastrzeżeń ;)

Pozdrawiam R.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


niekoniecznie, zważywszy że większość motywów zaciągnięta jest ze starego testamentu, nie jest to jakiś pocisk w stronę Kościoła katolickiego, który jednak w większości opiera się na Nowym Testamencie ( Katolicy to "żydzi nowego testamentu" jak pisał Miłosz). Uważam że Biblia to genialny temat do zapożyczeń, w sensie kulturotwórczym i sztukotwórczym zawsze była jednym z głównych odniesień, więc dlaczego współcześnie mamy nie używać motywów biblijnych , na sposób przystający naszym czasom. Co do swojego stosunku do wiary i kościoła, to na razie nie będę ujawniał ;)

Pozdrawiam R.
Opublikowano

bodźca powiadasz , podążając za terminologią, to dostał "natchnienia" :P i nie koniecznie bodziec nie był w pewien sposób powiązany z religią, może np. po przeczytaniu Biblii skonfrontował opowieści ze swoim dniem dzisiejszym... a zresztą to tylko Pl - kto go tam zna.

Pozdrawiam R.

Opublikowano

Przeczytałem z ciekawością. Wrażenie kalejdoskopu - ciąg soczystych obrazów i skojarzeń, zostawiających jednak czytelnika z " pustymi kieszeniami ". Puenta - to raczej bon mot.
Paradoksalnie, czuję niedosyt.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


[ Uważam że Biblia to genialny temat do zapożyczeń, w sensie kulturotwórczym i sztukotwórczym zawsze była jednym z głównych odniesień, więc dlaczego współcześnie mamy nie używać motywów biblijnych

Pozdrawiam R.
też tak uważam
pozdrawiam ciepło
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Yes Yes YEs ! po ostatnich słowach, to ja mogę się tylko cieszyć. Zawsze obwiniano mnie że zabijam tekst mocną kropką na końcu nie pozostawiającą żadnych możliwości, dlatego tym razem starałem się jakoś tak napisać żeby nie przedobrzyć i zostawić miejsce dla czytelnika.

Dzięki za wizytę . Pozdrawiam.
Opublikowano

co to jednak znaczy: nakładka kulturowa
jakże mamy to wypalone w głowach
te nazwy, te obrazki, te już jednoznaczne skojarzenia
czy w ogóle bez tych terminów możemy myśleć?
wiersz się bawi pojęciami
albo pojęcia peelem i nami

pozdraaa

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ja nie nazwałbym tego nakładka kulturową, raczej powiedziałbym żyjemy w jednym kręgu kulturowym, a jednym z ważniejszych jego filarów jest filar judeo-chrześcijański, więc to kultura kształtuje najpierw nas kiedy dorastamy, a dopiero później my możemy w jakiś sposób kształtować ją.

właśnie to jest dobre pytanie czy to peel bawi się pojęciami czy one nim.
Dzięki za wizytę.
Pozdrawiam R.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Z jednej strony cieszę się że taki pozytywny odbiór, a z drugiej martwię, bo skoro hiob, to musiało Panią coś nieszczęśliwego dotknąć, ale spoko, prosze przypomnieć sobie zakończenie historii hiobowej - podwojenie majątku Panią czeka niechybnie ;)

Dzięki za wgląd
Pozdrawiam R.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tego nie słychać kiedy serce pęka. Zimne ukłucie, jakby w środku coś się zerwało. Nie widać nic, lecz oczy ciemnieją. Ciężki oddech. Głos słabnie. Czas i powietrze staje. Co ty robisz. Noc. I tylko cień zaczyna mówić w twoim imieniu. Jak mogłeś! Bracie. No jak? A ty, dlaczego mu na to pozwalasz - Dlaczego?
    • Sąsiedzkie smaki tianguis między blokami rodzinny piknik grają w Dobble ona wierci ognistym ciałem madrytczykom za trzy lata umrze jej matka na pogrzebie wpatrzę się w jej przyschniętą twarz resztkami melona na Kijowskiej ulicy czy mam współczuć wiedząc jak żyła ojciec trząsł się kładąc wieniec na kratę jest mi przykro że cierpisz powiem tak każdemu szpikulcowi bo to broń przeciwko sobie a ksiądz niech się lepiej już zamknie nie ma ładnych pogrzebów.
    • oglądam nieśmiałe  dawne marzenia  które nie ujrzały światła dziennego    gdyby… tak czasami myślę    jaka byś była  w bliskim spotkaniu    tam wtedy  czarowałaś  byłaś niezachodzącym  słońcem  a ja  ja chmurami na niebie    bawiłaś się  moim cieniem    6.2025 andrew 
    • w niej masz drogi mleczne pokłosiem wydeptane - tu historia z korzeni w niepewność wyrasta. w niej masz ścieżki dopiero co w rosie skąpane - nie minie nawet chwila, a czas je zawłaszcza.   jest tak wyjałowiona (krucha, ślepa, głucha) monokulturą pragnień i błędów tętniących, pusta leży w bezruchu, milczy i nie słucha cichych szeptań i krzyków w koronach szumiących.   choć tak bardzo zmęczona, zasnąć nie potrafi, wciąż zakochana w niebie, z gwiazd wzroku nie spuści, będzie mu czule śpiewać przyziemne piosenki - może ją pokocha, tym marzenie jej ziści.   podszyta marzeniami bladoróżowymi, jedwabnymi nićmi i słodkim wiciokrzewem, użyźni swe zmysły, rozsieje uczuciami, odurzy zapachami i wilgotnym ciepłem.  
    • (Ojcu)   Wiesz, stoję tutaj. W tej trawie wysokiej. W słońcu. W tym rozkwieceniu bujnym i tęsknym.   W tej melancholii rozległej jak czas. W tym ogromie cichym sen głęboki otwiera powieki. I śnię tym snem potrójnym zamknięty. Tą duszną godziną upalnego lata.   Chwieją się wiotkie gałęzie. Łodygi. Źdźbła łaskoczące łydki.   I wszystko to szumi, gęstnieje. Oddycha niebem rozległym. Kobaltowym odcieniem przeciętym smugą po odrzutowcu i z białą gdzieniegdzie chmurą, obłokiem skłębionym …   W powietrzu kreślę tajemne symbole, znaki. Lgnę ustami do kory drzewa. Całuję. Namiętnie. Jak usta kochanki niewidzialne, drzewne. Liściastą boginię miłości.   Wnikam w te rowki słodkawe i lepkie od soku, czując na końcu języka tężejące grudki.   Układam zdania zapadnięte do środka, zamknięte a jednocześnie przeogromnie rozległe jak wszechświat. Jak unicestwienie. Zaciskam powieki. Otwieram… Mrugam w jakimś porywie pamięci.   Widzę idącego ojca, poprzez odczuwanie w nim tej powolności elegijnej (taką jaką się odczuwa we śnie)   Idzie powoli w wysokiej trawie. W łanach rozkołysanego morza z dłońmi złączonymi mocno i pewnie.   I rozłącza je nagle w mozaice szeptów, rozsuwając w tym złotym rozkłoszeniu zbożność i wiatr. I znowu w słońcu, i w cieniu. Za tym dębem, za kasztanem.   Za samotną w polu topolą. Chwieją i smukłą. jak palec na ustach Boga.   Idzie powoli, odchodząc. I pojawia się na chwilę, by zniknąć znowu za jakimś krzewem, co mu zachodzi znienacka drogę.   I znowu, ale w coraz większym oddaleniu. Za kępą pachnącą, za tym drżącym ukołysaniem maleńkich kwiatków, które mu spadają na głowę białym deszczem. Za jaśminem, który tak kochał za życia.   Twarz przesłaniam dłonią, szczypiące oczy, bowiem uderza mnie oślepiający promień słońca. Znienacka.   Otrząsa się w prześwicie z szeleszczących liści w powiewie. Lecz po chwili robi się duszno i cicho. Jakoś tak tkliwie. Ojciec zniknął, zapadł się. Rozpłynął, gdzieś w rozkojarzeniu sennej melancholii.   Na piaszczystej ścieżce pociętej cieniami gałęzi. A jednak był tu kiedyś i żył jeszcze. I żyje...   Jestem jedynym świadkiem tej manifestacji. Tego przemknięcia niematerialnego zrywu zakamuflowanego przed światem.   I mimo że jestem bez miejsca i przeznaczenia, notuję każdy błahy kształt. Każdy nawet zarys, który jest w czyimś zamyśle jedynie nic nieznaczącym szkicem.   W chmurze spopielałej. W nadciągającym snopie deszczu.   (Włodzimierz Zastawniak, 2025-06-24)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...