Masterpiece 2000 kalorii

[Franka Zet]

zamykają w torebkach czas
zawsze przy sobie światy i zaświaty
ten który minął
przełożony na potem
nawet jeśli się o tym nie mówi
z trudem teraźniejszy
pończochy nagle przyciasne
oczka oczka oczy

obnażają babskie przeżywanie
kiedy szepczą przy knajpianych stolikach
cień odliczania towarzyszy ich gestom
rude czarne blondynki
zgodzone na farbę i klej
niewinne oszustki
tak łatwo pomylić nadzieję z cierpliwością
rozbrajające w deszczu
no powiedz coś
nawet jeśli się o tym nie mówi

[Bernadetta1]

wymowne zakonczenie, chociaz bardzo bezposrednie:)..pozdrawiam:)

[Baba_Izba]

Bardzo dobrze spostrzeżone i zarejestrowane.
Wiersz obnaża wizerunki tych kobiet, ale czyni to
ciepło i wyraźnie mówi o nich z sympatią.
Podoba mi się ten wiersz.
Pozdrawiam mile
- baba

[kasiaballou]

Tak; zbyt dopowiedziany w końcówce, brak mi przestrzeni interpretacyjnej.

Pozdrawiam.
kasia

[Franka Zet]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Hm ... chyba taki miałam zamiar.


Babo, widzisz tak jak chciałam pokazać. Cieszy mnie to bardzo.


Dzięki, Kasiu, cenna uwaga, zastanowię się.

Wszystkim serdeczne dzięki za wgląd.

[adam_bubak]

oj, czuje się nie na miejscu, jakby wlazł do torebki i stamtąd podglądał (znów ten samczy cholera umysł)
ale fajnie się edukuje, a bezpośredniość i brak przestrzeni interpretacyjnej zupełnie nie razi:)) (znów ten samczy cholera umysł)
i te oczka, oczka, oczy

Pozdrawiam
Adam

[Franka Zet]

Adam, dzięki za komentarz, odpowiadam z opóźnieniem - pochwyciły mnie rozjazdy.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No, właśnie, czy nie zdradzam zby wiele ?
Pozdrowienia ;)

[adam_bubak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

cha, i zostawić nas sam na sam z poznaniem? ;) To by było okrutne ;)
Pozdrawiam
Adam