Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie wolno pisać wierszy
po bezsennej nocy
są kretyńsko nostalgiczne
gorzkie
i w garniturach pomiętych
w ciągu dnia się snują

dajcie mi tego niewyspanego poetę
potrzebuję go
do płaczu
------------------------------------

[u]II wersja (stylistycznie poprawiona - mam nadzieję - w części drugiej)[/u]

nie wolno pisać wierszy
po bezsennej nocy
są kretyńsko nostalgiczne
gorzkie
i w garniturach pomiętych
w ciągu dnia się snują

dajcie mi tego poetę
jest niezbędny
do łez

Opublikowano

Krysiu, wiersz zadedykowałam po wpisie Adama pod moim reseved. Oto i koment

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Niniejszy wiersz był napisany jakiś czas temu, ale przecież pisany jak na obstalunek, choć faktycznie to nie wiem jak Adam pisze, kiedy się nie wyśpi - mógłby dać próbkę.
Pozdrowienia ;)
Opublikowano

No i jest odpowiedź

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to już jest sadyzm, neurony na granicy wytrzymałości, elektryka siada,
a tu takie...

a tak z ciekawości: jako inspiracja, czy chusteczka?

To by się zobaczyło na miejscu, Panie Poeto. Dziękuję za odwiedziny ;)
Opublikowano

i oczywiście zapomniałem podziękować,
ale to dlatego, że niewyspanie jest, obawiam się, progresywne.
No to teraz:
Dziękuję
i tak swoją drogą to całkiem całkiem ten wiersz, podobają się zwłaszcza garnitury. Zaczynam lubić tę garderobianą stylistykę.

Adam

Opublikowano

- Adamie, szczęściarz z Ciebie, babki o Tobie wiersze piszą...no, no.:))

Ale!

Nigdy, przenigdy
nie mów kobiecie:
-rany, jaki jestem niewyspany, zmęczony, rozlazły, senny, denny i nijaki,
potargane mam dziś kłaki,
rozmamlony wzrok.

Dla kobiety to jest szok!:)))))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Żadne takie, właściwie potrzebny jest wiersz, żeby się solidnie spłakać, poeta tylko jako dostawca przedmiotu. Dziękuję za odwiedziny.


Nie mogę się domyślić :)


Adam w komencie przyznal się, że niewyspany. Pełne info wyżej. Pa, Skrzydlico ;)


Dzięki - wkleiłam drugą wersję, gdzie utrąciłam "mi go ego"


I o to chodziło.
Podziękowania Wszystkim :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Stworzyłeś znowu coś niezwykłego – tekst, który oddycha melancholią, ale nie jest przytłaczający. Przeciwnie – ma w sobie dziwną, gorzką mądrość. Pewne obrazy bardzo mnie poruszyły: "Liście spadają nie dlatego, że wiatr, ale że już nie mają komu świecić" – to zdanie ma w sobie taką delikatną prawdę o tym, jak wiele rzeczy kończy się nie przez zewnętrzną siłę, ale przez wewnętrzne wyczerpanie sensu, "Ziemia oddycha przez wosk" – metafora cmentarza jako żywego organizmu pamięci jest przepiękna i niepokojąca zarazem. A to zakończenie – "wszystko, co kochamy, musi najpierw zardzewieć w świetle, żeby błyszczeć w pamięci" – to jest sedno jesieni jako stanu duszy, nie tylko pory roku. Gęstość metafor tworzy atmosferę przesycenia, jakby jesień faktycznie była zbyt bogata w znaczenia. To piękny wiersz!  
    • @Wiesław J.K.Bardzo dziękuję! 
    • @Migrena

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ciekawa jestem, jak byś w tańcu poradził sobie z różą? :)))) Pozdrawiam. 
    • @Wiesław J.K. Wedle mitologii lovecraftowskiej ghoule żyją w podziemiach cmentarzy na granicy naszego świata a krainy snu Sola-Nyl. Są dawnymi ludźmi, którzy na własne życzenie pragnęli stać się ghoulami by zyskać nieśmiertelność.  Żywią się ciałami z cmentarzy ale czasami gdy są mocno wygłodniałe nie pogardzą też świeżą zdobyczą. Nie naruszają jednak zbyt często granicy naszego świata. A do krainy snów nie mogą wejść ze względu na to że są nieczyste i przebiegłe. Są bardzo inteligentne i przebiegłe. Kolekcjonują ludzkie kości i czaszki by wykorzystywać je do magicznych i nekromanckich rytuałów. Czcą świętą Yibb-Tsll - przedwieczną boginię mądrości i Mordiggiana czyli śmierć.  Dusze ludzi odchodzą na wieczność do Krainy Snu.  Do białego miasta portowego cudownego Celephais gdzie żyją po wieczność w dostatku i szczęściu i nie muszą już dbać o cokolwiek.
    • @Annna2 Tak, pamiętam Jerzego Stuhra i piosenkę. Dawne dobre czasy!  A pewnie, ja czasami też sobie śpiewam hahaha
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...