Na pożegnanie J.

[Agnieszka_Gruszko]

Przeklinam
Głośno i wyraźnie
Wzbudzając zawiść staruszek
Wszystkie szczęśliwe zakończenia
Białe dziury

Istota utkana z cierpienia
Którego nie uleczą raczej
Koszulki szyte z pokrzyw
Ciepłe słowa

Jak płynę powoli
Przez martwą naturę z nożem
Jak mi się wszystko rozwiewa
Tuż ponad pustą powieką

Dlatego nie umiem wybaczać
Sobie samej nadziei
Nie umiem darować na zawsze
Są zwroty i reklamacje
Jest noc

Za często czuję jak obgryzionym
Gnatem paznokcia przesuwa
Po kręgosłupie od środka
Smutek

[Małgorzata Nasierowska]

Ostatnią strofą powiedziałaś za wszystko i wszystko w tym temacie. Dar niewątpliwy !

[Adam_Szadkowski]

Świetnie zbudowany klimat. Od tych gnatów (palców, paznokci, nóg, włosów :) )to raczej odchodźmy...

A.S.S.

[Aneta Paradysz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

...tak płynę z czerwonym spojrzeniem gubiąc chwile...

Kolejny raz pełna podziwu – pozdrawiam – A.

[Dotyk]

Warto było tak dlugo czekać, by doczekać się i przeczytać ten wiersz.
Rzeczywiście, zakończenie znakomite.

stęsknilam się normalnie za Twoimi wierszami - Mirka

[Daniel Piaszczyk]

klimat zostaje nawet po przeczytaniu..
zamysliłem się..
lekko napisane, zwiewnie.
Pozdrawiam