ciepła dłoń

[seweryna żuryńska]

wirujcie
wirujcie życia chwile
niech nie przeraża czas
z wiatrem
z poszumem
na skrzydłach motyli
w czerwonych makach
w bzach

kręć się me życie
jak balon na nitce
bez ładu
bez sensu
kręć
w zmysłowym tangu
w sambie radosnej
w walcu, co magii chce

a jeśli czasem
w chwili zadumy
pomyślę ku czemu mknę
niech ciepła dłoń
jest zawsze przy mnie
wtedy nie boję się


[sub]Tekst był edytowany przez seweryna żuryńska dnia 07-07-2004 15:47.[/sub]

[Arena Solweig]

Seweryno, podaje chetnie dlon ! Cco za lekkosc, radosc, taniec z zyciem... Ujmujaco piekny i porywajacy w swej prostocie... powiesic nad lozkiem... tylko troche zacina sie w ostatnim fragmencie, moze cos zmienic bez ujmowania tresci ! Brawo ! zabieram z soba i goraco pozdrawiam Arena

[joaxii]

Leciutki i ciepły jak puszek na wietrze ten Twój wiersz, Seweryno. Liryka w najczystszym wydaniu. Miękkość i delikatność zaprawiona szczyptą goryczy, która tylko podkreśla, nie niszczy... Bardzo mi teraz potrzeba tego rozkołysania, lekkości, ciepła - dziękuję Ci za nie. (Rzeczywiscie, odrobinę zgrzyta w ostatniej zwrotce: zamieniłabym "będzie" na "jest" i już) :)
Pozdrawiam ciepło, j.

[Iris_IK]

...i nie da się bez chwili zadumy
...i ciepła dłoń jest konieczna

nic tu nie zgrzyta
refleksja i zaduma,choć lekko podane
dzięki
I.