Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Żywioły szaleją

Ruffle_puffle

Przez Ruffle_puffle
w Forum dyskusyjne - ogólne

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Ruffle_puffle

Ruffle_puffle

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Dziś nad ranem Ruffle leży sobie wygodnie w łóżku, a na zewnątrz wiatr i deszcz. Nawet raz piorun był i porządnie zagrzmiało. Około szóstej poszedłem znowu spać. Budzę się teraz, przed dziewiątą, w okno patrzę, a na dworze leży całkiem duża warstwa śniegu, niebo się robi bezchmurne i wiatr jest zimny. Się zdziwiłem. Śnieg póki co nie topnieje.

A u Was jak? Też jakieś szaleństwa się wyprawiają?

Ewa_Kos

Ewa_Kos

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ewa, nie napisałaś gdzie...
*
Jak tylko ruszę się z domu natychmiast śnieży i zawieja
ale to od dzisiaj, bo wczoraj był bezśnieżnie na dworze.
Śnieżką z Mazur/m;}
wiadomo!! w Wielkopolsce nie pada ani śnieg ani deszcz (ponad plan)
Wielkopolska stepowieje :(((((
Tova_Brink

Tova_Brink

Opublikowano
Opublikowano

tosterku, wciepnij sie na luz ;)
tak chciałam zaczepić

wpadnijcie do Siemiec na sylwestra, w amfiteatrze (jeszcze stoi) zagra m. in. Wesoły Masorz :D

a poważne pytanie: tosterku, masz problemy z akcentem?

mały_dzielny_toster

mały_dzielny_toster

Opublikowano
Opublikowano

Na sylwestra nie domy rady, a z akcentem jakoś specjalnie nie mam problemów, bo od początku było jakoś tak, że w szkole po polsku, w domu po ślonsku i umiałam to pogodzić i rozdzielić, bez szkody dla żadnego języka. Tutaj czasami jak sie chca ponabijać z rodziny męża to coś gwarą powiem a oni potem siedzą i myślą :D

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tie-break
      iluzja

      Przez tie-break · Opublikowano

      wyobrażał sobie człowiek nie wiadomo co gdy jesień szczodrze częstowała miodowymi cukierkami z kradzionego   mówiła - jestem czekam światło czepiało się rąk   myślał - przezimuję w tym przytulnym wierszu   a to tylko kolejny opuszczony dom ostatnie słowo dopala się gdzieś w kącie łagodność nagle obca oblepiła słodkawym zaciekiem strzaskany wykusz   tego oswojenia nikt nie weźmie na siebie   są jednak niekończące się drogi szlaki trasy przez kolejne północe są inne imiona które wejdą w nawyk   wystarczy otrzepać się z liter i obrazów pozwolić aby wiatr nagle   spłoszył     Pusty dom - Tie break/ sierpień 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Amber
      3 wiersze

      Przez Amber · Opublikowano

      @Dekaos Dondi   Spacer w krainie czarów na krzyżówce T trzech wierszy :)
    • Amber
      Piknik nad lewitującą skalą

      Przez Amber · Opublikowano

      @huzarc  Rozkłady codziennych pociągów mają potencjał na spokój i równowagę, ale są bez znaczenia... wobec spotkania z absolutem .
    • Duszy Szept
      Dwie dusze z różnych światów

      Przez Duszy Szept · Opublikowano

      Spotkali się przypadkiem, jak dzień i noc. On z głową w chmurach, z sercem, które czuje wszystko naraz. Nie szukał relacji, tylko połączenia. Takiego, które budzi w środku spokój, a nie tylko daje obecność. Dla niego miłość to nie plan to droga, przez którą uczysz się siebie. Ona z ziemią pod stopami, z sercem, które bije w rytmie rozsądku. Nie szukała magii, tylko równowagi. Dla niej związek to coś, co ma działać jak dobrze zbudowany dom: stabilny, logiczny, przewidywalny. Nie ufała uczuciom, bo wiedziała, że potrafią zwieść. On widział w niej duszę, Ona w nim emocję. On chciał czuć, Ona chciała rozumieć. I choć przez chwilę ich światy się zetknęły jak nocne niebo ocierające się o brzask to oboje czuli, że ten moment nie może trwać wiecznie. Nie dlatego, że czegoś zabrakło. Ale dlatego, że miłość potrzebuje wspólnego języka. A oni mówili różnymi równie pięknymi, ale nieprzetłumaczalnymi. On odszedł z sercem pełnym uczuć, których nie mógł wypowiedzieć. Ona została z myślą, że to wszystko było zbyt skomplikowane. I choć każde poszło w swoją stronę, to w pewien sposób oboje wiedzieli że ta historia była potrzebna. Bo on nauczył się, że nie każda głęboka więź musi trwać wiecznie. A ona że nawet najlogiczniejszy świat potrzebuje czasem odrobiny magii.
    • Poezja to życie
      Mówisz tak

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Mówisz "tak" Mówisz "nie"   Potem słyszę  Myśli twe    Odbijają się  Tak nagle    Echem od czterech ścian       

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...