Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kiedyś szedłem obuty
po szkle potłuczonym
i nic nie poczułem

szedłem raz boso
po rozżarzonych węglach
i nic nie poczułem

bo w butach
czy bez
idę po trupach

a idąc po głowach
tylko guzy
tylko porażki
tylko wspomnienia

a wy zdeptani przeze mnie
ja
a we mnie głód
a wy pożarci
pozostawieni Bogu
macie
tylko
paciorki
Aż siebie

Opublikowano

Panie Gladiusie!
Moja Poprzedniczka napisała, że nie można wiedzieć, co robi dyktator. To błędne rozumowanie. Dyktatorem można być wszędzie: w rządzeniu krajem, w rodzinie, w łóżku... Pisze Pan
"...macie
tylko
paciorki
Aż siebie"
czyli jeszcze coś mają. A dyktator?
Pozdrawiam
Marek Wieczorny

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


napisałam, że nie wie...bo ja nie wiem :) nie jestem dyktatorem chyba.
może to był test?? to Pan zdał, Panie Marku-gratuluję :) pzdr
pozdrowienia dla Autora.
Opublikowano

W starożytnym Rzymie dyktator był wybierany przez konskuów w sytuacji nadzwyczajnego zagrożenia i dysponował nieograniczoną władzą - bodaj przez 6 miesięcy. Stanowił więc ratunek i skupiał w sobie rozproszone siły. Taki człowiek musiał cieszyć się zaufaniem.

A skoro same trupy - głowy - to dyktator nie ma chyba już kim rządzić?

Catalina

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czytaj dużo więcej niż piszesz. I tylko najlepsze rzeczy. Nie ważne, czy klasykę, czy współczesność, naszych poetów, czy obcych. Czytaj, a odnajdziesz język, którym będziesz mógł opowiadać. Bo na razie widac tylko chęć opowieści. Rzecz to cenna. Powodzenia życzę. MP

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • kto ma oczko to niech mrugnie kto widoczny niech nią gniecie kto zaocznie miałby wśród niej wdzięk rozłożyć w bransoletkę   kto ma dziubek, niechaj wróbla precz wstręt daje auto'braniem kto dopuszcza, ciałem zrównać armat turę w ciągłość sprawną; któż nie zmusza się w atrament do warunków międzyrzecznych ciemnych ścianek nieraz danym wymalować wniosek sprzeczny    
    • @natalia Bardzo ciekawe opowiadanie, psychologiczne, obrazujące zachowanie młodego człowieka wobec swojej rówieśniczki, często niemiłe, rzadziej agresywne, pobudzające chęć odwetu dla takiego zachowania, zwłaszcza, gdy było się świadkiem podobnego zdarzenia lub nawet, gdy przydarzyło się nam coś podobnego osobiście. Nie mam zamiaru bronić takiego zachowania, ponieważ mają na to wpływ różne czynniki i okoliczności życiowe i zdarza się to w każdej ludzkiej społeczności. Zapewne jest w tym lekcja do przerobienia dla agresora, ale także dla osoby niemiłe nagabywanej. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Czytając to zdanie moja wyobraźnia przedstawiła mi duże sklepowe okna wystawowe, a tam ukazane obietnice radości po udanych zakupach. Ogólnie mówiąc, każde okno, od zewnątrz lub wewnątrz potrafi wzbudzić ciekawość. @Domysły Monika Zwykle moc wiersza jest w samym tytule, który potrafi zaprosić do lektury. Taka melodia to zapewne pozytywne myślenie, a wówczas świat nabiera kolorów tęczy. Pozdrawiam!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

            @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @natalia Bardzo ciekawe opowiadanie, psychologiczne, obrazujące zachowanie młodego człowieka wobec swojej rówieśniczki, często niemiłe, rzadziej agresywne, pobudzające chęć odwetu dla takiego zachowania, zwłaszcza, gdy było się świadkiem podobnego zdarzenia lub nawet, gdy przydarzyło się nam coś podobnego osobiście. Nie mam zamiaru bronić takiego zachowania, ponieważ mają na to wpływ różne czynniki i okoliczności życiowe i zdarza się to w każdej ludzkiej społeczności. Zapewne jest w tym lekcja do przerobienia dla agresora, ale także dla osoby niemile nagabywanej. 
    • Rozjaśnia się. Świat budzi się z koszmarnego snu. Barwy są pełne. Powietrze lekkie.   Wszystko dzisiaj niesie obietnicę. Każdy w swoim oknie maluje nową wizję: Śmiech i taniec.   Czy radość dzisiaj wzmacnia? Czy przez nią każdy czuje się zjednoczony? Czy smutek ciągnie w dół? Czy jest pokojem bez drzwi i nikt nie wejdzie?   Gdzie rozkwitnąć, by móc się pomnożyć w radości na zawsze?   Znaleźć spełnienie, Otworzyć się na siebie. Stworzyć taką melodię, przy której... Tańczysz.            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...