Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ma zawsze otwarte ramiona
pachnie ciastem i mlekiem
pastą do podłogi
i tym co się pamięta
dom z ogródkiem, a w nim ona
ze świeczkami w oknie
z bielą obrusa
łuską na szczęście
z dalekiej drogi
przyjdziesz znużony z opłatkiem w dłoni
siądziesz przy talerzu podróżnika
zawsze w tym samym miejscu
od lat
czeka

na napełnienie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


kasiuballou, poeZYJA w domu się posila
bo dom to sama poezyja, hihi
tęsknie za prawdziwym domem, w którym poezyja
wie czego chce
macham kasiulku, dla zabawy :D

:D!

I takiego kwadratu Ci życzę ;))
pozdrówki :)
kasia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



-podpinam się pod Kasię. :)) ścibolenie nie poezja. idź w wiersz rymowany, przy takiej prostocie w ujęciu tematu dodasz rytm i melodię, co przełoży się na łatwość w deklamacji wiersza przy rodzinnym stole. niech łza kapnie, a co!
-acha, ja lubię zwykłe proste, ale dobrze napisane rymowanki, często stawiam je wyżej niż wolniaki+nadęciaki+współcześniaki= wieśniaki jakich pełno. :)))
-ale...pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Pozwoliłem sobie trochę zmienić, w dobrej wierze i z szacunkiem:   Już idzie, by stanąć blisko, tam gdzie Jej szukasz codziennie. Wzlot uczuć, gorąc serca, to wszystko, co wam do szczęścia potrzebne.
    • @sisy89 Dużo tu czułości, delikatności, ale też dojrzałości w spojrzeniu na relację. Nie ma tu taniego romantyzmu — zamiast tego jest refleksyjność i intymność, co czyni wiersz naprawdę wartościowym.
    • @Berenika97 Piękna, dojrzała fraszka z mocnym przekazem i subtelną puentą. Porusza tematy bliskie każdemu i czyni to z klasą.
    • @Waldemar_Talar_Talar To dojrzały, refleksyjny utwór. Mimo prostoty języka niesie głębokie przesłanie. Można go odczytywać jako próbę oswojenia się z tym, co nieuchronne – i to właśnie czyni go wartościowym. Twój wiersz porusza uniwersalne, trudne tematy: śmierć, smutek i żal. Są one ujęte jako nieuniknione elementy ludzkiego życia – „życiowe wariacje” – co jest trafnym i filozoficznym podejściem.
    • siedzę w tym barze z piwem za dwa dolce i dziwką, co pachnie jak spalony toast. wszyscy tu czekają — na koniec zmiany, na wygraną w totka, na śmierć z klasą. a klasa tu umarła w '87. facet obok gada o swojej kobiecie, że go zdradziła z pastorem. pastor podobno ma lepsze auto, i większe poczucie winy. może też większego fiuta — nie wiem, nie pytam. w łazience śmierdzi krwią i wybielaczem, jakby ktoś próbował zedrzeć z siebie czas paznokciem. kiedy wracam do stolika, kelnerka mówi mi, że wyglądam na zmęczonego. mówię jej, że to nie zmęczenie, to życie mnie przeżuło i wypluło jak pestkę wiśni. śmieje się. ma ładne zęby jak na kogoś, kto widział tyle, co ja. wracam do domu, pies szczeka, kot nie żyje, a listonosz zostawił rachunek za wodę, której nie mam i światło, którego nie chcę. odpalam papierosa, patrzę w ścianę, i myślę, że jutro będzie dokładnie takie samo. i to, kurwa, najlepsze, na co mogę liczyć.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...