Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
człowiekowi w kapeluszu
dziękuję za pamięć

nie wagą jest ilość i czas
a jakość spełniona
- jak z ulubionym kocem który z wiekiem
milszy i bliższy duszy
niż cielesne jedwabie

dziękuję że milczysz o braku
i mówisz o niedoborze
- jak o powietrzu w materacu
bez którego dyskomfort i ból gwarantowany
mimo wszystko
nie ma wag na miarę
gdzieś coś a niby nic

niby nic a gdzieś
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jako człowiekowi w kapeluszu przesyłam całą czapkę pozdrowień, a w dodatkowe kapelusze wkładam bomboniery życzeń, czerwone wina (rozgrzeszające), czekolady/-ki (słodkie i gorzkie) oraz całą masę pozdrowień i parę buziaków. :)
Wszystkiego, co najlepsze, Stefanie.
Opublikowano

- Wiesławie J. Korzeniowski - dziękuję za "+ proszę bardzo" :)
- mały dzielny tosterze - świetnie czytać tak miłe słowa, choć ja Tobie takich nie zostawiłam - dziękuję, że potrafisz "to wszystko ogarnąć i uczyć się od innych ( - CHOĆ ja jestem "mierną wykładnią"... ;0
-Stefanie, Ty wiesz, o co biega. ;)

Pozdrawiam Was serdecznie,
Wa

Opublikowano

-dobrze jest pamiętać o tych wyjątkowych ludziach w kapeluszach lub bez kapeluszy, i pisać dla nich lub dla ich upamiętnienia takie wiersze.

twoje kapelusze po niebie szybują
słowa jak pranie wiszą na sznurze
kołysze nimi tęskny wiatr mój wiatr

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No dzieciaka mam już półtora rocznego ;))

Jej, moje jedno 15, a drugie 6. :) ale takie półtoraroczniaki są najfajniejsze :)))))
Te ich uśmiechy, bezwarunkowa miłość i pierwsze zdania - ech, aż Ci zazdroszczę....

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...