Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jęczał, zaklinał,
szeptał
zabłąkany duch – cham
z przybudówki wszechświata

po nieprzespanych godzinach
zmieniłam koncepcję mitu
zdołałam wysłać go „do diabła”

skundlony,
niedopieszczony samiec
sarkazmatyczny bożyszcz
poniżony fetysz
bezgłośnie /kliknął
– załamanie chaosu – cisza/
ciemna poświata zapadła


marzę
by jego ścieżka nie wzbiegła
z moimi
spotkania na żadnym skrzyżowaniu
kosmologicznych wymiarów - nie dla mnie
- dyskursywne planety poruszają się po kole-

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



sorki takimisie zmachało :P
cmok

bardzo dziekuje za to uporządkowanie -
brakowało mi innego spojrzenia na treść i budowę.
serdecznie i zimowo pozdrawiam :)
Opublikowano

"nie wzbiegła.."?
sprzeczytałem był wiersz - to chyba o astronomie albo dla stronomów (no, może dla dla astrofizyków...);
zabawny, zabawny;
najbardziej: "sarkazmatyczny bożyszcz - poniżony fetysz" - ach, ile w tym pasji!
:) J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



?

;)


?
a co to"..." ma wspólnego z komentarzami odnośnie konstrukcji wiersza?
a no ma Ullo, ma
bo dzie wuszka proponuje

po secie
nieprzespanych golizn
nie !
zmieniłam koncepcję mitu
wysłałam do diabła

:) całkiem niezle, a jakie zakręcone :D
cmok
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no Ulko, a teraz chyba o niebo lepiej

------------------------------------
oj, oj - nie tak Slawo - bo to "odwraca kota ogonem"
i z podmiotu przedmiot czyni!!!
na coz mi taki wiersz, w ktorym odarta autorka z sukien
pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no Ulko, a teraz chyba o niebo lepiej

------------------------------------
oj, oj - nie tak Slawo - bo to "odwraca kota ogonem"
i z podmiotu przedmiot czyni!!!
na coz mi taki wiersz, w ktorym odarta autorka z sukien
pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no Ulko, a teraz chyba o niebo lepiej

------------------------------------
oj, oj - nie tak Slawo - bo to "odwraca kota ogonem"
i z podmiotu przedmiot czyni!!!
na coz mi taki wiersz, w ktorym odarta autorka z sukien
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...