Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kocham Cię mój przyjacielu
Wybrałam Cię z pośród wielu
Pokochałam Twoją wrażliwość
szacunek do ludzi i tkliwość.

Nauczyłeś mnie pragnąć i kochać
Po nocy tęsknić marzyć i szlochać
To nie wstyd okazywać łzy
Teraz potrafmy to i my.

I choć kryształowa kula
wróży kabały przeistacza dni
To wielka wygrana w puli
Nie zburzy marzeń ,ożywi sny.

Tylko z Tobą być chcę
Tego pragnę o to drżę
Choć szybko z Tobą mijają noce i dnie
Ja tylko tego pragnę tego tylko chcę!

Opublikowano

hmmm:) rymy są ważne jeśli już są:) chyba nie zaprzeczysz, ja bardzo chce się tego nauczyc i podziwiam osoby ktore używaja w swoich wierszach nieprzecietnych rymów:) Twoje utwory a przeczytałam wiekszość tu zamieszczonych batrdziej podobają mi się białe:) może nie ograniczasz wtedy wyobraźni:):) co do treści widać , że kochasz i jesteś kochana! wydaje mi się , że jedyna osoba , która może w tym miejscu oceniac ten wiersz pod względem treści jest osoba do której kierujesz te słowa:):)a tej na pewno bedzie sie podobać:):) pozdrawiam

Opublikowano

Jak rymy sa proste jak drut problem ...trudniejsze ...problem! TO W CZYM RZECZ!W TYM ŻE MOJE WIERSZE SĄ PO PROSTU CZYTANE!Ja pisze wtedy gdy narodzi się tworcza inwencja ..na serwetkach ,na gazecie na czym kolwiek ważne że zanotuję wątek.Arymy same cisną mi się na papier ,niestety nie poprawiam ich zbytnio bo wiersz traci sens!pz

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ma kłaki z dzika? łkam   Ma. Łkam
    • @KOBIETA a przegląd jest i ubezpieczenie ;)?
    • @hollow man Jest nastrojowo:)
    • @Noxen Hej Noxen, Niestety, to nie jest dobry wiersz. Bierzesz się za ciężki temat. Masz ze sobą moc setek tysięcy poetów i dołączasz do tych, którzy na temacie polegli. W warstwie - nazwijmy ją 'metafizyczną' - nie pojawia się tu błysk jakiegoś nowego podejścia, nowej idei, czegoś świeżego... Wiersz w skrócie mówi o tym, że peel nie wierzy w bajki i uważa, że po śmierci wchodzimy w 'nicość'. Nic nowego, to może na nowo da się to powiedzieć? Skąpy dobór rekwizytów nie pozwala wejść na jakiś głębszy poziom obrazowania. Poruszamy się w wątłej refleksji filozoficznej budowanej na wątłych obrazach. Osobiście lubię, gdy w wierszu jestem w stanie wyróżnić przynajmniej jeden z trzech aspektów (za Lacanem): symboliczny, obrazowy i 'realny', a najlepiej wszystkie trzy, ale to już wtedy Święty Graal. Czyli wiersz mówi do mnie na poziomie symbolicznym, gdy czuję, że podmiot bardziej jest mówiony przez język niż sam mówi. Na poziomie obrazowym, gdy jestem w stanie rozpoznać w jakiś sposób siebie w danym obrazie, a jednocześnie rozpoznać iluzję, która jest konsekwencją tego rozpoznania. I na koniec 'realne' - gdy wiersz rozmawia z moim Brakiem - czymś czego nie da się powiedzieć ani językiem ani obrazem, co wymyka się opisowi, ale uparcie powraca i nie pozwala mi się domknąć w spójną całość. I ten ostatni jest najtrudniejszy do wydobycia. Jeśli wiesz co chcę powiedzieć... Operujesz ciężkimi pojęciami - śmierć, dusza, nicość. Każde z nich osobno ma kaliber 44, ale razem - wcale się nie wzmacniają, tylko znoszą. A poza tym, w Nowym Roku, życzę Ci dużo lektur, wzruszeń i nadawania sensu.
    • @KOBIETA Ja bym jednak jechał przez Kołbaskowo żeby się bezpośrednio wpuścić w niemiecką 11, bo jak wiadomo, Niemiec nie ogranicza fantazji kierowców z temperamentem ;)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...