Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Zapytajcie samych siebie o miłość,
która jest
w stanie samą siebie dać.

*

rozmowy niewidoczne utrudniają
zebranie skojarzeń wycisza
list

chcę widzieć jak oddychasz
spokojnie wpuszczasz noc
za drzwiami zwinięty w kłębek
zmęczeniem rozproszonego dnia
zaciągasz się mocno
żaluzjami
ciemność rozsiewa sen
pod skórą wygłodzone
myśli
każdy ma swoje

cholera
a gdzie moje?
Opublikowano
zwinięty w kłębek
zmęczeniem rozproszonego dnia
zaciągasz się mocno
żaluzjami
ciemność pomyka sen
pod skórą dreszczy
o spełnieniu rozsiewa myśli wygłodzone

każdy ma swoje


/

mała kosmetyka / nie musisz się nią przejmować / jakoż dawno tego nie robiłem u Ciebie


wiersz głęboki / jak każdy Twój /

uszanowanie /
Opublikowano

Tomku, to miło, barrrdzo sie cieszę, skorzystałam- oczywiscie, cmok

Arku, każdy ma swoje kłopoty miałam na mysli lub marzenia...
ale nie prawdy, jeśli sie skojarzyło, trudno, każdy ma swoje.... skojarzenia, hehehe
cmok i dzięku obu PANOM za spojrzenie w zakłopotanie mojego wierszydła
:P

Opublikowano

To jak z rzucaniem kamieniem. Zacząć trzeba od własnej uczciwości i samego siebie. Każdy ma na to szansę, nie każdy dojrzał, nie każdego stać.
Ładnie, jak to u Ciebie, pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dobrze prawicie dobra kobieto ;)
a słów cudzy -to czyj jest ?

buźka !
Inuś, to jakieś z czegoś, kiedyś coś, znalazłam i wlepiłam, bo mnie dusiło to słowo- miłość-

PS> powiadasz : w sen- będzie lepi?
cmok moja dobra duszko!
Opublikowano

Kochaniutka, zawsze warto Ciebie odwiedzić,
częstujesz ciekawymi, uroczymi wierszami.
Mnie jedynie coś za mocno szeleści w tym:

"chcę widzieć jak oddychasz
spokojnie wypuszczasz
noc za drzwiami "

Poza tym, "wypuszczasz" w połączeniu "za drzwiami" - kojarzy mi się śmiesznie.
Znowu truję, ale wiesz jak to jest z babą; inni rozmawiają, a ona tylko gada, gada, gada!
Osłodzę całuskiem, stokrotne serdeczności
- z izby- ba!

Opublikowano

początek bardzo dla mnie, ale już ostatnia strofa, nie licząc jednowersu pointy wiele słabsza ... takie moje spostrzeżenie, że wiersz opada, zamiast się wznosić, coś możnaby tu jeszcze pomyśleć :)

pozdrawiam serdecznie
Marta

Opublikowano

Babulku i mnie to nie dawało spokoju, zmieniałam i widac nie tak jak trzeba...
ale dobrze że jesteś krytyczna nie pozwalasz osiadać na laurach, niby sen a szelesći,ale to za drzwaiami odnosiło się do zwiniętego w kłabek, może zła przerzutnia,

Rachelo, miło mi i wiem że obie z babą macie rację,
ale jak spojrzeć na to okiem jesieni, obcej jesieni... to....?


Nechbet, opada powiadasz? a jakżeby inaczej, zawsze tak jest że najpierw się wznosi a potem opada :P
takie prawo grawitacjii, hehehehehe
ale moiże ktoś pomoże wznieść mu się :p
dzięki kochane kobiety za udział w procesie wznoszenia... się wiersza, popróbuję mu dopomóc
;D

dobrego dnia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kamil Olszówka Czesc i chwała bohaterom! Piekny wiersz. Zostawiam szczery  podziw

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Simon Tracy W trumnie umieszczasz parę kochanków w wiecznym uścisku, co dodaje tej śmierci swojego rodzaju romantyzmu. Spotkałam się z tym pierwszy raz. Ale szczególnie poruszająca jest druga część, gdzie sen z ukochaną kontrastuje z przebudzeniem "do zimnej jak lód" rzeczywistości. Ostatnie wersy (dotyczące broni) są dla mnie wyjątkowo trudne — sugerują możliwość samobójstwa, co całemu wierszowi nadaje bardzo ciemny wymiar. Ogólnie tekst jest piękny.
    • ~~ Jarek i Karol dzisiaj w Zimowie - po co przybyli? Zaraz odpowiem .. Kupili narty - liczą na śnieg, tego tu nie ma - był, ale zbiegł; czyli stopniał i spłynął .. Obarczyli więc winą obecnie rządzących - bo to ponoć przez nich, mamy okres gorący pomiędzy Polakami .. Czy to jest prawdą? Odpowiedzcie sami i .. czy śnieg od tego topnieje?!! Skomentujcie szybko .. bo mnie krew zaleje!! ~~
    • @lena2_ To piękny wiersz! Czytam to jako rozmowę z sobą – między tą częścią nas, która chce wolności i rozwoju, a tą, która wie o naszych ludzkich ograniczeniach. Wiersz ma też lekkość – jest lakoniczny, ale wiele mówi.
    • @Nata_Kruk To piękny wiersz o twórczości, melancholii i przemianie emocji w sztukę. Smutek i niepewność przechodzą w pracę rąk, gdy abstrakcyjne uczucia stają się namacalne — kolory na palecie, pociągnięcia pędzla. Jest kontrast w tym wierszu. Na początku wszystko jest statyczne, szare, zadumane — jesień, szarość, a potem pojawia się ruch, energia: "wybudzam farby", "sztaluga pląsa", uśmiech. To nie jest ucieczka od smutku, ale jakaś transformacja go w coś. Pytanie na końcu — "czy zechcesz teraz ramkę dorobić?" — jest super nieproste i genialne.  To pytanie o ukończenie, o wypełnienie, o krok dalej. A może i o to, czy w ogóle mamy prawo „dokończyć" rzeczy niedokończone? Pewnie znowu za bardzo kombinuję - wiersz piękny i mądry. :))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...