Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Proponuję jedną z niedawno rzuconych propozycj, by jeżeli ktoś z zetki spadł 3 czy 5 razy pod rząd, powinno mu się zablokować zetke na np. pół roku bo widac, że jeszcze nei jest zetka dla niego :)

pozdr.

Opublikowano

Ja bym dała równe szanse dla wszytskich, żeby każdy mógł oddawać głos, a nie wybrani - bo jak się wybrani złączą, to wtedy w życiu, mimo pięknych wierszy, na forum się nie zostanie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


"Z rzędu", a nie "pod rząd", panie poeta.

Pomysł uważam za nietrafiony. Nie róbmyż z Zetki obszaru tylko dla "elit". Słabe wiersze spadają dość szybko po pojawieniu się. Skoro więc Wasz system działa sprawnie, przestańcie na siłę go "udoskonalać".

Łatwo wyobrazić sobie sytuację, że komuś spadły 3 wiersze z rzędu z Zetki. Potem jednak taki ktoś pisze średnio-dobry (cokolwiek to znaczy) wiersz. I co? Nie ma prawa go wkleić, bo wcześniejsze wiersze były niewypałami? Przecież ocenia się jeden konkretny wiersz i bez znaczenia, czy wcześniej pisało się lepiej czy gorzej. Każdy ma prawo wrzucić swój wiersz do Zetki i zostać ocenionym.

Może rozszerzmy naszą i tak dyktatorską działalność na całą Rzeczpospolitą Poetycką? Kto napisze trzy słabe wiersze, nie może wydawać tomika, nawet na własną rękę (niesubordynacja grozi ucięciem wybranej kończyny).
A jak jakiś literat wyda lichą książkę, to zostaną mu odebrane prawa rodzicielskie (jeśli posiada dziecko), prawo jazdy (jeśli je posiada) i będzie musiał za karę nosić aparat na zęby (nawet jeśli jego zęby prawidłowo rosną).

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ktoś tu miał walczyć o kultruę forum, czyż nie? :)


adolfie, porównaj moją wypowiedź z tymi, którymi mi się oberwało... łaskawie włącz krytyczną ocenę rzeczywistości :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...