Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kocham cię wstępnie


Drax

Rekomendowane odpowiedzi

Racheli

Jak myśl, nim ją w słowo przemienisz,
Gdy tylko się w głowie zalęgnie,
Tak ja co dzień pełen nadziei,
Umysłem swym kocham cię wstępnie.

Jak płynący obłok w niebiesiech,
Gdy jeszcze przyszłym wzbiera deszczem,
Tak ja, nim zapłaczę ze szczęścia,
Swym duchem już kocham cię wstępnie.

Jakby fala, nim się rozbiwszy,
Spieniona wzwyż tryśnie przepięknie,
Tak ja jeszcze będąc cię chciwym,
Nim spienię się, kocham cię wstępnie.

Ty zaś tylko zechciej być przy mnie,
W godzinach prób trwać chciej wytrwale,
Jak ja uwierz niezłomnie i mnie
Słowa „wstępnie” oducz, kochanie.

(4 października AD 2008)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

cienizna mości Drax :) ale nie martw sie, mnie od dwoch tygodni same gnioty wycohdzą :PP że już nie mam siły, się złościć, a szczerze to nie takie złe, ale

a)rytmika - moim zdaniem brak mu lekkości, czyta się z trudem, i powiem (tak, ja adolf! ;D) że za ciężki, wiersz miłosny(o miłości?) powinen być lżejszy, :D nawet jeżeli ma lekko trącić średniowieczem, to jednak... trzeba go wyprostować

Jak myśl | nim ją w słowo przemienisz, = 2 + 7
Gdy tylko się w głowie | zalęgnie, = 6 + 3
Tak ja, co dzień pełen nadziei, = 2 + 7
Umysłem swym kocham cię wstępnie. = 7+ 2/ tu się nie zgadza, powinno by 6+3/
------------------------------------


aj bym to zrobił tak


Jak myśl! - nim się w słowo odzieje
wewnątrz umysłu przeklętych ciemnic
Tak ja - rwąc wszelką z nich nadzieję
by w sercu ukryć.

Kocham cię wstępnie!

Jak puch - co w niebiańskiej się rzece
pławi, by zepchnąć z niej kroplę wody
Tak ja - nim szczęście oddam łezce
Kocham cię duchem.

Kocham cię wstępnie!

Fala - nim kark o ląd swój złamie
i tryśnie wzwyż, spieni się duchem
Tak ja - chciwym dar twój kradnę
Nim i ja skonam.

Kocham cię wstępnie!

Ty zaś - zechciej zdobić mój świat
I w prób godiznach bądź mi podporą
Jak ja - uwierz i chociaż raz
oduczyć mnie mówić

Kocham cię w s t ę p n ie!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dziękuję pięknie za Wasze komentarze. :)

Mościa Bernadetto, tak, przeoczenie z tą średniówką. Pomyślę, jak to poprawić, ale na razie nie mam nastroju ;)

Mości Adolfie, Twoja wersja, choć generalnie urocza, dla mnie z kilku względów jest nie do przyjęcia ;) Ale dzięki za cenne wskazówki. Przydadzą się, jak jeszcze nad nim siądę. Może dziś wieczór? Teraz nie jest dobra pora na poezję ;)

Pozdrawiam,
Drax

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No, nie jestem wprawdzie pewien która to jest TA RACHELA, ale jeśli idzie o pannę podpisującą się Rachel Grass, to nie inaczej, mości Pancolku ;) A jakiś merytoryczny komentarz, to nie łaska? Ja rozumiem, że żądza najświeższych ploteczek i te sprawy, ale, zauważ proszę, to jest poezja.org, a nie poezja.na.gorąco.pl :D

Pozdrawiam,
Drax
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No, nie jestem wprawdzie pewien która to jest TA RACHELA, ale jeśli idzie o pannę podpisującą się Rachel Grass, to nie inaczej, mości Pancolku ;) A jakiś merytoryczny komentarz, to nie łaska? Ja rozumiem, że żądza najświeższych ploteczek i te sprawy, ale, zauważ proszę, to jest poezja.org, a nie poezja.na.gorąco.pl :D

Pozdrawiam,
Drax

;D
Draxie, nie moja estetyka. Generalnie sporo banału się zaplątało, za dużo. imho oczywiście ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Rozedrgany w krtani ryk zatrzymał się i dusił w gardle grudki stalagmitów sączonych apatią płuc zaległy flegmą lustrującej grozy.   od zroszonych łzami rzęs pod ramami powiek wejściem do jaskiń wilgotnych i zimnych. W jej źrenicy, w jej odmętach na policzku wilgotnym i chłodnym, wargi me dotknęły chropowatej ściany kościelnego muru, zamkniętych na zawsze Edenu bram.   ...   wedle wspomnienia święcona woda polała się z pocałowanego pomnika, na moich kolanach studziła obumarłe ciało.   Topię się w zalewie słonego potopu malowanych wrót i pogryzionej księgi. W innym świecie szukałbym powodu, kluczyłbym w poszukiwaniu odpowiedzi i oczyszczenia.   Lecz w tym Nie starczy tchu nawet na gorycz.   23.09
    • mówiłeś, że jest w nas droga; mleczna jaskrawość — pełnia migocących gwiazd.   nie odmieniam ich przez lata — świetlne dawno za nami. żyjemy  i wszystko co nasze żyć będzie.   jestem — jesteś cząstką pulsującego światła, wiecznością, która nawołuje.   przez cały czas idziesz — idziemy szukając odpowiedniego świtu, by pogodzić się ze światem;   złapać tej świeżej gałązki,   
    • @Ewelina Jestem wysportowany, możesz uruchomić wyobraźnię albo przeczytać mój kolejny wiersz.
    • Wojtek wciąż wojował wielce,  w walce wygrał wiele węży.  Wśród wysiłków, wśród wyrzeczeń w wyższą wartość wiecznie wierzył.   Walcząc wręcz, wybiegał w wieczność, widząc wrogów wrzątek warzył. Wnet wygaszał wież waleczność, własną ważką wszystko ważył.   Widząc wodza Wielkoucha wziął wyborną wręcz wiatrówkę, wędkę, wiadro w worek wrzucił, wziął Wyborczą, wdzial watówkę     Walkę wygrał wycinając wyskokowe wygibasy. Wszak wiadomo, wódz Wielkouch wyższych węży wierny wasyl.        
    • @egzegeta  tak, wielce prawdopodobne, choć Twojego niku nie kojarzę. Chyba, że masz na PP inny, podobnie jak ja. Będę musiała to prześledzić :)  Ale pamięć Cię nie myli  z  marguerite :) Pozdrawiam i dziękuję za miłe słowa. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...