Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zabijcie!


Rekomendowane odpowiedzi

Zabijcie mnie, proszę.... proszę was!
Nie dość już strachu i bólu?
Nie dość gwałtu i niesprawiedliwości?
Wołam do was, zabijcie mnie!

Lat czterdzieści i cztery.
Tylem się tu męczył, tyle!
Zamordowali wszystkich co byli mi życiem:
Żonę, dzieci, brata Alberta. Zabijcie!

Tak... tak stójcie... stójcie i patrzcie!
Pozwólcie gnić, mnie, staremu.
Latami w wieku średnim, duchem w trumnie.
Ponawiam wołanie bracia, zabijcie!

Oglądałem już zbyt wiele ciał,
Co wnętrzności były im twarzą.
Nerki oczyma, wątroba językiem.
Znam tylko ich środki – zabijcie!

Dwadzieścia lat nauki dniami i nocami,
W dni powszednie, wolne i święta.
Wpajano mi piękno ludzkiego ciała
A ja tylko ścierwa ludzkiego zaznałem... zabijcie!

Matka, ach kochana matula
I jej piękne opowieści o życiu,
I Panu Bogu co na nas czeka tam w górze.
Zabrał ją! Ją zabrał, a mnie nie! Zabijcie!

Z krwi wyszedłem, ociekałem śluzem.
Myli mnie lekarze, pewnie podłogową szmatą.
A czemu teraz krwi nie ma?
Błagam, zamieńcie mnie w tę samą krew. Zabijcie!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mayday

dość już strachu bólu
gwałtu
wołam do was

Mayday

ponad czterdzieści lat męki
zamordowani wszyscy co byli mi życiem
żona dzieci brat Albert

nie stójcie nie patrzcie
jak kopią leżącego w kałuży krwi
duchem w trumnie
ponawiam wołanie bracia

Mayday

widziałem zbyt wiele ciał
co wnętrzności były im twarzą
dwadzieścia lat nauki dniem i nocą
wpajane piękno ludzkiego ciała
zaznałem tylko ludzkiego ścierwa

matka ach kochana matula
jej piękne opowieści o życiu
o Panu Bogu co tam w górze
zabrał i ją

czemu we mnie krwi nie ma

Mayday Mamo



A teraz jak myślisz? Jak dla mnie super w tym wydaniu. Daję plus za nas oboje. Pozdrawiam ciepłonocnie ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nie wychodząc  poza wiejskie opłotki trudno nie stąpać po własnych śladach tak mało tu  świata zewnętrznego   na roztaju dróg  ubłocone buty są przekleństwem   brązy żółcienie burgundy pierwsze oznaki jesieni szeptucha  rozpoczyna ceremonię zapachową   smuga dymu i woń suchych liści klonu poszybowały w niebo  za pomocą sił nadprzyrodzonych  zaszkliły  wilcze oczy księżyca  zanim rozpadły się na dźwięki w srebrnym morzu   odzyskuje ostrość widzenia  i ruszam ścieżyną na poszukiwania własnej tożsamości a płanetnik pastuch chmur    zwiastuje burzę       
    • A co tam w oddali na łące widać, jakieś czarniawe, kosmate z kopytkami. To mały diabełek, nieślubny syn Lucyfera, co to z piekła za dobry uczynek stary go wygnał, na ziemski padół na poniewierkę. A za co. Ano za bzdurę, bo grzesznikowi wyciągnął widły jedne z dziesięciu co ten miał sterczące w tyłku, a przecież dziewięć jeszcze zostawił. I smołę wrzącą nieco ochłodził, ale tyle co nic, no i za to został nieborak wygnany z piekła, ale dano mu szansę, z duszą możesz powrócić, lecz bez duszy, to ci biada i pójdziesz za karę do nieba.   Tak domniema anioł, co właśnie właz w niebie otworzył, by się wychylić i zobaczyć, czyim ma być aniołem stróżem. No i zobaczył małe zatroskane diablątko i żalem zapłakała anielska dusza i sfrunął i zaszedł go od skrzydła, lecz diabełek odruchowo mu skrzydło urwał, bo miał obawy, że go stary z czeluści piekielnych obserwuje. No w sumie nic się nie stało, bo zaraz odrosło choć anioł lekko wrzasnął, bo musiał, chcąc udawać człowieka mimo tego jak wyglądał.   Wtem nadleciała czarownica o kształcie wielgachnej czarnej kaczki krzyżówki i nie bacząc na nic, aniołowi ponownie odjęła skrzydło, a diabełkowi wyrwała żebro do swych chytrych sztuczek w zupach, co robiła, bo była z niej wiedźmowa kucharka.   Lecz nagle ciemna ziemia wewnątrz zadrżała, a niebiosa zesłały burzę i wspólnego wroga doszczętnie rozerwały na rozerwane szczątki, tylko krzywy dziób został, pypeć na odwłoku i ostatni śpiew, wcale nie łabędzi. Można nawet pomyśleć, że każda ze stron się zemściła, za molestowanie nad łąką, swoich przedstawicieli, czyli nie warto być tym trzecim, co się wtrąca.   W ten oto sposób żebro wylądowało w ziemi razem ze skrzydłem, podlane jeszcze czarcią i anielską krwią i na tym wszystkim nowa roślina wyrosła, zwana czarcim żebrem, bo ono pierwsze do gleby wpadło i dlatego nazwa jej przysługuje, z racji tego, kto pierwszy ten lepszy. I tak się rozprzestrzeniła na świecie, że ludzie z niej wywary piją lub okładają siebie lub innych, a czasem nawet moczą członki, więc nie dziwota, że są jacy są i jest jak jest.  
    • W niebo skłon krokiem w tył przejdę całe życie Nie przejdę, Przebiegnę szybko i jeszcze szybciej postoję i w ruchu Niemądrym zatnę się na śmierć  Milcząc w godzinie próby Liście żółkną jeszcze chwila i zapachną zatrzymają mnie Zawilgną zatopią się w śniegu Nieprzebranej dla nich bieli Dla mnie dla mnie ta biel urodzona    
    • @Hiala ↔Dzięki:)↔A czemu niedobrzy?:))→To wina tubylców, że nie zjedli wcześniej:) Pozdrawiam:~) *** @befana_di_campi ↔Dzięki:)↔To fajnie:))→Źle przegapić uśmiech:)↔Pozdrawiam :~)
    • wiersz  jak  to  wiersz bywa o wiośnie lecie jesieni i zimie   raz kocha raz tęskni raz jest deszczem a raz mgłą   wiersz jak to wiersz czasem zaboli lub się uśmiechnie   wiersz jak to wiersz  pachnie poezją albo łzą   ma jedne drzwi jak je otworzysz wygrasz  albo nie   wiersz jak to wiersz nauczy strachu lub miło śnić   tak  tak  moi  drodzy wiersze uczą nawet wiatr o tym wie     2   Cytuj Odpowiedz
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...