Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dobra przyznaje się - nie zrozumiałem tych wzgórków póki nie przeczytałem w komentarzach ;) ale za to nie biją chyba :>?
a tak ogólnie to bardzo dobrze sklejony, można by rzec zlany wiersz, jak nie gustuję specjalnie w utworach opisujących stany uczuciowe, to tutaj przypadło, może dzięki wyważonemu i dojrzałemu stylowi.
Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



O, Robercie!
Jak miło, że się u mnie zjawileś. Kopę lat minęło!
Fajnie, że się przkonaleś. Ja też często nie rozumiem czegoś w wierszach, nielatwo rozgryźć, co autor ma na myśli...Nie, bity nie będziesz, zapewniam :)
Hmm, nie lubisz opisów stanów uczuciowych... a to sedno życia i szczęścia, szkoda :)
Dziękuję za pozytywną ocenę. To dla mnie bardzo dużo znaczy.
:)))))))
Cieplutko pozdrawiam.
Opublikowano

Oj tak, trochę czasu upłynęło, ale jakoś latem nie umiem nic napisać, i ogólnie stronie od poezji. Wtedy sam świat, natura jest tak blisko człowieka i w takim pięknym wydaniu że staje się poezją, i nawet nie mam ochoty chwytać za pióro :)

Natomiast same stany uczuciowe lubię oczywiście i popieram pogląd że są sednem życia, tylko że są dla mnie tak osobiste iż sam nie umiem o nich pisać , nawet próbowałem, ale jakoś zawsze wychodzi nieciekawie, dlatego tym bardziej szanuje i plusuję powyższy tekst ;)
Jestem miłośnikiem "poezji filozoficznej" jak to ostatnio się dowiedziałem mimochodem, czyli love Miłosz.
Pozdrawiam

Opublikowano

Uwielbiam twoje pointy :) ta jest taka ciepła i przyjemna że aż można się zamarzyć :)
"coraz szerzej i dalej
rozkołysane wezbranie
na falach pragnienia
trzepot tęsknoty
razem

zbieramy owoce"
Ten fragment szczególnie mi się spodobał, wielki plus dla ciebie :)
Serdecznie pozdrawiam... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mateuszu!
Nawet nie wiesz, jaką mi sprawileś radość, właśnie tak mi się szaro robiło (pogoda?),
a tu taki miły komentarz.
Z całego serca dziekuję.
:)))
Serdecznie pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...