Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zasklepiony w swej skorupie
świat oglądam przez judasza
więc niewiele teraz widzę
patrząc poprzez drzwi poddasza

bo i cóż zobaczyć można
gdy się jest u kresu drogi
gdzie nikt nigdy nie dociera
bo i po co męczyć nogi

a z wysoka słabo widać,
bo okienka bardzo tycie
więc ciekawość dogorywa
i wraz ze mną tkwi w niebycie

za to wszechobecny marazm
tu panoszy się jak basza
i to wszystko, bo cóż jeszcze
można donieść ci z poddasza.

Opublikowano

A mógłbym przecież „W piwnicznej izbie
lecz ktoś już kiedyś pisał te słowa
stąd moja podróż pod dach budynku
choć tam tendencja bardziej spadkowa

ale gdy spadać na łeb i szyję
będę któregoś dnia z owej górki
to choć nie będę mógł o tym pisać
to jednak spadnę też „… na pazurki

a gdy upadek będzie śmiertelny
i gdy się przyjdzie żegnać z tym światem
to mimo moich najszczerszych chęci
będę się jednak żegnał plagiatem.

Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Niczym kiepski slalomista
w labiryncie starych gratów
od judasza do okienka
przewróciłem kilka kwiatów

oprócz tego jeden wazon
spadł ze stołu na podłogę
ale cóż tam, najważniejsze,
że przebyłem ową drogę.




Donoszę

Zasklepiony w swej skorupie
świat oglądam przez judasza
i niewiele teraz widzę
patrząc poprzez drzwi poddasza

bo i cóż zobaczyć można
gdy się jest u kresu drogi
gdzie nikt nigdy nie dociera
bo i po co męczyć nogi.

Tu krajobraz korytarza
monotonie nieciekawy
a więc pełznę w stronę światła
omijając stół koślawy,

żeby dotrzeć do drabinki
potem oprzeć ją o ścianę
bowiem tylko tym sposobem
do okienka się dostanę.

Lecz z wysoka słabo widać,
bo okienko takie tycie
więc ciekawość dogorywa
i wraz ze mną tkwi w niebycie

za to wszechobecny marazm
tu panoszy się jak basza
i to wszystko, bo cóż jeszcze
można donieść ci z poddasza.

Opublikowano

Można także i na chmury
wznieść się choćby i latawcem
aby dobić interesu
z mistrzem igły czyli krawcem

i tam złożyć zamówienie
by maestro owerlokiem
pozaszywał w niebie dziury
i by mu nie wyszło bokiem

szydło z worka co na plecach
za tornister zwykle służył
bo plecaka nie posiadał
gdyż po uszy się zadłużył.

Wziął na raty szpulkę nici,
kilka igieł, dwa naparstki
a gdy popadł w szał zakupów
dodał szpilek cztery garstki

lecz to przecież jego problem
my zmartwienie mamy inne,
nam potrzeba całej chmury
aby na niej prorodzinne

i do tego bardzo miłe,
w przyjacielskiej atmosferze
spędzić tegoroczne wczasy
na obłoku w toposferze.



Pozdrawiam

Opublikowano

Nie znana jest mi przyczyna smutku
wiec i porada nie będzie dana
ale przekornie to ja zapytam
- czy to przypadkiem sprawa bociana?

Wiem to skądinąd, bo moja żona
kiedy już była pod koniec ciąży
nie chciała bym ją wznosił do góry
bo tam podobno krew jej źle krąży.

A może urlop wykorzystany
w letnich upałów złej koniunkturze
przyczyną smutku a może tylko
mała drobnostka, że nie trwał dłużej.


Serdecznie pozdrawiam
Ps. Proszę się rozweselić, naprawdę warto.

Opublikowano

dziesiejszy dzień był jednym z przyjemnijszych w te wakacje, a smutno zrobiło mi się, bo pomyslałam, że to poddasze to zoraz bliżej nieba i tak trochę ze śmiercią skojarzyłam (broń Boże Pana!) i ten kres drogi...

ehh..tylko tak zeszłam w bok od tego wiersza...
cz.p.

Opublikowano

O śmierć ocieram się prawie co dzień
idąc chodnikiem, jadąc tramwajem
lub przy witrynie jakiegoś sklepu
bo często – gęsto przy nich wystaję.

W domu człek także nie jest bezpieczny
gdy wzrok małżonki nożem przeszywa
bo choć z reguły bardzo spokojna
zdarza się, że jest nadpobudliwa.

Zazdrosny koleś źle życzy w pracy
bo mam wypłatę większą od niego
i zawsze gotów podstawić nogę
aby spotkało mnie coś przykrego.

A ja na luzie jak przedszkolaczek,
któremu obce te zawiłości
jak slalomista pomiędzy dniami
optymistycznie prę ku przyszłości.


Pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

I dlatego już niebawem
strych porzucę i na trawę
wyjdę, stanę i popatrzę
co w niebiańskim jest teatrze

lecz nie zdradzam dalej wątku
bowiem jutro od początku
w nowym wierszu przeczytacie
kiedy wiersz ten odszukacie

gdzieś wysoko, wśród tabeli
i żebyście nie musieli
szukać niczym min saperzy
- to „Ko(s)micznifryzjerzy”.


Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Nic z tych rzeczy wyskokowych
bowiem opój ze mnie marny
a to co mi napisałaś
to scenariusz iście czarny.

Ja w kosmosie? Dobre sobie!
I do tego wystrzelony?
Nie. Odmawiam. Ja już wolę,
być na ziemi. Postrzelony.

Bo wariata gdy niegroźny
toleruje społeczeństwo
a lot w kosmos jako pocisk
to najczystsze jest szaleństwo.


Pozdrawiam serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedyś położysz się do łóżka,  Gdy dzień już zmyje z twarzy znaki,  A czas – jak złodziej – w mroku słówka  Szepnie: „To już, przetasuj karty”.   Nie lęk przed jutrem Cię ogarnie,  Lecz to, co było – zapomniane,  Zrozumiesz nagle, w ciszy żarnej,  Że życie – tylko ślad na ścianie.   Myślałaś dotąd, że masz czas,  Że wszystko wróci, jak po burzy.  Lecz przyjdzie dzień, gdy w lustrze – twarz,  Która cię z głębi siebie zburzy.     Zobaczysz dziecko w sobie – lęk,  Zbyt kruche słowo, śmiech zbyt krótki.  A świat – jak liść – uniesie pręd,  Zanim odczujesz ciężar skutków.    Bo wszyscy myślą, że są trwalsi  Niż cień, niż proch, niż czas co pęka,  A przecież w głowie tej dorosłej  Wciąż dziecko przed snem bajki czeka.    Zrozumiesz wtedy – w ciszy nocy –  Że każda miłość też przemija,  I nie ma raju w ludzkiej mocy,  Choć serce wciąż go sobie wmawia.   A jednak warto – mimo strat –  Zachować ciepło w pustej dłoni,  Bo każda miłość zostawia ślad,  Choć nie powtarza się – w nikłej toni.  
    • nie lubi chwil które smucą woli weselsze bo są miłe ale zdarzają się dni  które smutkiem częstują uśmiech z nim przegrywa   ale nie martwi się tym bo wie ze smutek to nie wieczność to tylko słabszy moment życia który mu się przytrafił mimo że tego nie chciał
    • @Robert Witold Gorzkowski  to prawda. Nie znałam Jej bliżej- gdzieś tam zetknęłam się pobieżnie oczywiście- ale dokładniej to w ubiegłym roku- po wręczeniu  Nike dla Urszuli Kozioł. "Raptularz" jest piękny- jak można tak cicho odchodzić.   I teraz do Ciebie Robert. Bardzo cenię skromność.  To jest bardzo piękna cecha. Wiem, tu na forum jest ktoś kto zaraz da po łapkach- tak na wszelki wypadek by za bardzo fajnie się nie poczuć. Ciebie zapamiętam całe moje życie- a wiersz o Krzyżu podziurawionym sumieniem niosę w sercu. Nie masz powodu by czuć się gorszym.   @Robert Witold Gorzkowski  jeśli chcesz to możesz A kiebi" albo któryś
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Mo so...Mo so... Zawsze wchodzisz w nie swoje buty? Zawsze tak miałeś?
    • Każdy z nas ma swoich ulubionych poetów, których w młodości się czytało i być może którzy wpłynęli na to, że z uporem maniaka siedzimy na tak niepopularnych w społeczeństwie portalach poezji. Jest to ograniczona liczba osób, ale pozytywnie zakręcona i trochę nie do końca twardo stąpająca po ziemi, czy dbająca o swoją twórczość. Dlatego powinniśmy odrzucić waśnie i pielęgnować w nas to co najpiękniejsze, abyśmy zachowali nasz piękny język wraz z dialektami dla pokoleń. Ja dodatkowo jeszcze mam takiego konika że i tych najmniej znanych poetów i tych noblistów zbieram wiersze i listy w oryginałach lubię ich mieć tak na półce jak i w sercu w smutnych chwilach pod ręką. Mam też osobistą prośbę jak ktoś chciałby mi swój wiersz napisany od ręki ze swoim podpisem ofiarować chętnie włączyłbym do swoich zbiorów oczywiście ja się odwdzięczę tomikiem moich bazgroł które kiedyś Maria Szafran mi wydała choć nie jest to poezja najwyższych lotów, ale zawsze miła pamiątka. przepraszam Aniu za to moje osobiste wtrącenie ale Ciebie pierwszą chciałbym poprosić o taką pamiątkę. Pewnie kiedyś moje zbiory trafią do muzeum i dla tych których to nie przeraża będzie miłym akcentem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...