Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

brama witraży


Rekomendowane odpowiedzi

z dedykacją mgiełki Tasiowi jabłko nadgryzione

boję się przez nie przejść
a delikatnie porusza włosy
na wietrze

nie chce struna obudzić
po rannym deszczu wstaje
gdzie jest ta noga, ona taka uboga

się serce kołysze przez cisze flet
skały przeważnie strome
ja i ty, nad nami

odgarnia je z policzka na sen
minutami a wszystko się piętrzy
znowu do tańca zagra może już
pomarszczone w odcieniach wiązką
głosy rozchodzące wszędzie (…)


------------------------------------------

ps. i z góry przepraszam, iż mnie tak mało
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Judytko!
Tak sobie to wyłuskałam

nie chce struna obudzić
po rannym deszczu wstaje
gdzie jest ta noga, ona taka uboga

się serce kołysze przez cisze
skały przeważnie strome
ja i ty, nad nami


a szczególnie jestem pod wrażeniem tej przerzutni
"...uboga
się serce kołysze..."
piekne te Twoje witraże...i ukryta w nich brama;
:)))
serdeczne uściski
-teresa

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

ku rozweseleniu Judytko!

Malzenstwo z dwudziestoletnim stazem: zona krzata sie w
>> kuchni, maz cos naprawia. W pewnej chwili maz wola:
>> - Stara! Chodz na chwile!
>> - Co?
>> - Potrzymaj ten drucik.
>> Zona poslusznie chwyta kabelek, po czym pyta:
>> - I co?
>> - Nic, widocznie faza jest w tym drugim...

pozdrawiam
a tak..
kiedys jak już...
to nie dotykaj drucików!
pod żadnym pozorem :P
cmok

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...