Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nowa książka Lipszyca


Rekomendowane odpowiedzi

Skoro nawet sam Lipszyc przyznaje, że tego nie napisał, to czemu Lipszyca? Tak czy siak, fajny patent, że Wikipedia, ale to już zaczyna być nudne, co i rusz jakiś poeta wpada na genialny pomysł składania utworów ze słów i fraz innych ludzi. Nie można iść na wieczorek autorski, żeby ktoś nie przerobił na wiersz porad kulinarnych z Elle ("bo wiosną też można bardzo łatwo się przeziębic"), albo innego idiotycznego artykułu z Glamour. Do tego dochodzą jeszcze reklamy, napisy na opakaowaniach, opisy GG, cytaty sławnych ludzi, idiolekt Dody itd. Z taki podejściem, poezja niedługo zacznie przypominać rap - tam się bierze kawałek frotepianowy, wycina jeden, dwa akordy, i przerabia, przemiksowuje i wychodzi zupełnie inna muzyka. Z tą tylko różnicą, że poźniej nie widać, z jakich "źródeł" autor korzystał, a u Lipszyca, to ja Wikipedię widzę co drugi wers.

Jakkolwiek mi się to podoba, to jednak jestem przeciwny takim inicjatywom, jest już tego nieco za dużo, pojedynczy eksperyment to zawsze dobry pomysł, ale robi się zarazą, jak ktoś przekuje go w regułę - wtedy to już będzie tylko woda na młyn miłośników postmodernizmu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



- takie rzeczy za czasów komuny robił chyba niejaki Kryska

- Jasiu nie złość się, w tej chwili zaczyna wchodzić kultura powielaczy, ksero, odbitek, dobitek - w zasadzie to już w niej tkwimy

- przeczytałem pierwszą część o tej fizyce, taka piguła, że prawdy powielane, przechodzi jak lek bez leczenia, jak światło bez jasności, ale cóż tam mi porónywać, zaraz powiedzą, że marudzę
MN
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przecież to zaczyna być normalnością. Podobno co szósta praca magisterska to plagiat a co druga to przeróbka. Wystarczy ściągnąć z internetu. Dlaczego zespoły przerabiają stare przeboje a reżyserzy filmowi udają, że ich nowy film to nie "odgrzany sos" z lat 70-tych. Nie wiem. Być może nowe społeczeństwo jest już tak leniwe, że mu się nie chce myśleć nad czymś nowym. Albo nie mają takiego bodźca jak to z XX wieku (rewolucje, wojny, walka o wolnośc it.d.). Po co tworzyć coś nowego, skoro można zarobić na czymś co już jest. Rzeczywiście, to jest era ....ksero. Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Raczej jeszcze nie, ale mogę powiedzieć spokojnie, że w przypadku prac z literatury, co druga w 90% składa się ze streszczenia omawianych lektur.

Nie zgodzę się, że brakuje bodźców - wojen, tragedii, problemów społecznych, politycznych, ekonomicznych, seksualnych i innych raczej mamy w brud, jest o czym pisać, a przy obecnym dostepie do informacji, naprawdę nie ma przeszkód, żeby znaleźc sobie temat.

Jak dla mnie brak nowych prądów w sztuce, rozrywce itp nie jest spowodowany lenistwem społeczeństwa, tylko jego głupotą. To nie jest tak, że twórcy nie są kreatywni, po prostu więcej zarobią na przeróbkach, nie ma co ryzykować nowymi pomysłami, lepiej trzymać się sprawdzonych patentów. Na przykład w filmie - po co robić ambitny film złodziejski, powiedzmy o 3 ruskich matematykach, którzy chcą wykorzystać toerię Bayesa w praktyce, okradając Ermitaż, skoro można po raz setny zrobić film o skoku na kasyno w Las Vegas?

Nie rozumiem tylko, skąd ta akceptacja takiego stanu rzeczy w kwestii poezji, w końcu nie jesteśmy przeciętnymi tłumokami-odbiorcami popkultury (bo statystycznie tacy nie czytają poezji), chyba możeby być bardziej wybredni i wymagający.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no patrzcie, J.R. zaczyna pokazywać na co ją stać
toż to samo zauważyłem w jej wierszach, to jest
kolejny akcent w kierunku by nauczyła się szanować
czyjeś wypowiedzi, skoro zaczęła wątek to ochrzania
(rzecz ujmując bardzo i nieznacznie) - kogo?

MN

ps. Lipschitz R. urodził się w 1832, matematyk, tego z chęcią bym poczytał
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


miałem zamiar wyrazić swoje zdanie na zadany temat
patrząc z innej strony,
ale kompetentny wtręt autorski ostudził moje zamiary
Nieodżałowana strata. Faktycznie, nie ma to jak dyskusja o dążeniu
społeczeństwa do zagłady (pragnę jednak nadmienić, że "zadany temat" był nieco inny,
jeśli w ogóle był...).

A cywilizacja upadnie, bo to leży w jej naturze;
po co się nad tym w tak ogólnikowy, głupi sposób rozwodzić?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie sądzę, żeby z tego powodu upadła cywilizacja, to pewnie chwilowy zastój. Świat czeka na kogoś kto...wsadzi kij w to lukrowane gówno, które wyłazi z kinowych i telewizyjnych ekranów, radioodbiorników i kolorowych czasopism. A to specjalnie dla Jasia ( wcale nie jest taki zły ) i Nagietki ://pl.youtube.com/watch?v=yP7IfJUJSL4 to też powielane...z Wietnamu. :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Taaaa, każdy by tak chciał, ale to się nie stanie, bo żeby ktoś taki w ogóle dotarł do świata to sam się musi sprzedać na tyle, żeby go pokazali w TV. Ale spoko ziom, zagramy tylko w 100 odcinkach Pensjonatu pod Chujem, wystąpimy w Tańcu z Kabotynami i możemy już w wywiadach mówić jak to kultura schodzi na psy ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
    • @Kamil Polowczyk, moja krytyka wiersza "Do Narodu" za zbyt egzaltowany styl wynika z tego, że jest to najwyraźniej odezwa. W wypadku twojego wiersza "Walka", który, na moje oko, mówi o twoich przeżyciach duchowych, mój stosunek do egzaltowanego stylu jest już inny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...