Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Atomium


Rekomendowane odpowiedzi

Jestem
sobą

blaskiem
cieniem
mgłą marzeń

rozszczepiającą się
w głuchym świetle

słowa
zbyt pewne
zbyt mocne
jak trzpień uderzyły

Kiedyś
bolało

rozlały się
czerwoną farbą
bladych łez

Smuga
nadziei
rozprzestrzeniła się
czekaniem

pragnieniem
zrozumienia

dlaczego?
dlaczego
przeciw komu

niszczyłeś drobinę
niezkazitelnej dziecięcej
miłości

Szukałam nad Tobą
nad sobą
złocistej aureoli

byłeś cieniem
wyklętego
nie umiejącego kochać
tyrana

Dziś jestem

Inną silniejszą
drobiną

atomium ciszy
spokoju
miłości...

dziś odnalazłam
ląd i ukojenie

nie wierząc w szczerość
tego
co nieszczere

Moje atomium
w końcu zrozumiano

Wciąż doczepiając
Kryształy wartości.
Kathrineoberd

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Solidny minus za :
- czerwoną farbę bladych łez, uderzający trzpień, głuche światło, złocistą aureolę, kryształy wartości itp.
- wersyfikację stawiającą na baczność przy czytaniu ( inaczej nie wypada )
- serialową refleksję
- samozachwyt peela
Autorko - ten dział, to jeszcze bardzo, bardzo za wcześnie. Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

to chyba gdzieś w Brukseli, Pani przewodniczka opowiadała nam jak to Belgowie pracują przy tej budowli, jak lubią świętować, a pod atomium siedzieli nasi i popijali pyfko i coś tam niezręcznego dogadywali, tekst do nich chyba bynajmniej nie dla mnie i nie do tego dizału
MN

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...