Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Moimi dłońmi
Poznaję Ciebie.
Steruję Tobą -
zimną konstrukcją.

Szukam miejsc czułych,
sekwencji trafnych
i kombinacji
wcześniej nieznanych.

Gdy wreszcie impuls
przejdzie przez Ciebie,
gdy Cię przeniknie
dreszcz zrozumienia,

ten splot reakcji
w Tobie wzbudzony
skończy się dla nas
autodestrukcją,

unicestwieniem
moim i Twoim,
zaprzepaszczeniem
w kosmicznej pustce.

Opublikowano

my dear Solitary ;-)
no właśnie, wierszyk trochę taki wojskowy
słowa stoją na baczność jak na musztrze
brak im swobody i luzu, który dałby pole
do popisu wyobraźni

nie jest źle, ale może być lepiej dzięki zmianom
chociażby w wersyfikacji :>

"wyluzuj" :D

zdrówko! andżelka

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




no właśnie że nie;)

przyjemnie się czytało, w treści jest ruch, zapowiedź wydarzenia, a forma sprawia, że całość nie jest nachalna, nie narzuca się

:-]
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



taka moja poetycka interpretacja

moimi dłońmi poznaję
steruję zimną kontrukcją
szukam czułych miejsc
trafnych sekwencji
i kombinacji
nieznanych impulsów
zrozumienia dreszczy

dla nas plot reakcji
skończy się autodestrukcją
moim i twoim zaprzeczeniem
kosmicznej pustki

Zakochany Peel poznaje arkana miłosnych doznań;
:)
serdecznie pozdrawiam
-teresa

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...